ผลการค้นหา

หางไหลเผือก

หมายถึงน. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่งใช้ทำยา. (พจน. ๒๔๙๓).

ประดิชญา

หมายถึง[ปฺระดิดยา, ปฺระดิดชะยา] (แบบ) น. ปฏิญญา. (ส. ปฺรติชฺา).

น้ำมันหม่อง

หมายถึงน. ยาที่ใช้ทาบรรเทาอาการขัดยอก หรือความเจ็บปวดเนื่องจากแมลงกัดต่อยเป็นต้น, ยาหม่อง ก็เรียก.

ประสะ

หมายถึงก. ฟอกหรือชำระสิ่งต่าง ๆ เช่นเครื่องยาเพื่อให้สะอาดหรือให้รสอ่อนลง; ใช้เรียกยาที่เข้าเครื่องยาสิ่งหนึ่งเท่ากับเครื่องยาอื่น ๆ เช่น ประสะขิง ก็คือเข้าขิงเท่ากับยาอื่นเป็นต้น.

ปราชญา

หมายถึง[ปฺราดยา] น. ปัญญา. (ส. ปฺรชฺา; ป. ปญฺา).

หมากหอมควาย

หมายถึงน. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่งใช้ทำยา. (พจน. ๒๔๙๓).

ลูกเคล้า

หมายถึงน. ชื่อหญ้าชนิดหนึ่งใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).

คุคะ

หมายถึงน. ชื่อไม้เถา ใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).

แคแกล,แคแล

หมายถึง[-แกฺล] น. ชื่อต้นไม้ใช้ทำยา. (พจน. ๒๔๙๓).

ตะมอย

หมายถึงน. ชื่อหวายชนิดหนึ่ง ใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).

ฉกามาพจร,ฉกามาวจร

หมายถึง[ฉะกามาพะจอน, ฉะกามาวะจอน] น. สวรรค์ ๖ ชั้น ได้แก่ ๑. จาตุมหาราช หรือจาตุมหาราชิกหรือจาตุมหาราชิกา ๒. ดาวดึงส์ ๓. ยามา ๔. ดุสิต ๕. นิมมานรดี ๖. ปรนิมมิตวสวัตดี. (ป. ฉ + กาม + อวจร).

ลิ้นจะกวด

หมายถึงน. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่งใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).