ผลการค้นหา

เยาวราช

หมายถึงน. ยุพราช, ราชโอรสที่ยังเยาว์พระชนม์.

อาลักษณ์

หมายถึงน. ผู้ทำหน้าที่ทางหนังสือในราชสำนัก.

ครองราชสมบัติ

หมายถึงก. เสวยราชสมบัติเป็นพระมหากษัตริย์.

ออกวัง

หมายถึงก. แยกจากวังหลวงไปอยู่วังส่วนพระองค์ (ใช้แก่พระเจ้าลูกยาเธอ).

สมุหประธาน

หมายถึง(โบ) น. เสนาบดีชั้นจตุสดมภ์ คือ เวียง วัง คลัง นา.

จิงโจ้

หมายถึงน. เรียกทหารผู้หญิงในวังครั้งรัชกาลที่ ๔ ว่า ทหารจิงโจ้.

ราไชศวรรย์

หมายถึง[ราไชสะหฺวัน] น. ราชสมบัติ. (ส.).

บัณฑูร

หมายถึง[บันทูน] (ราชา) น. คำสั่ง, คำสั่งกรมพระราชวังบวร.

บ้านเมืองมีขื่อมีแป

หมายถึง(สำ) น. บ้านเมืองหรือประเทศย่อมมีกฎหมายคุ้มครอง เช่น ถ้าบ้านเมืองมีขื่อมีแป คงไม่ทำกับอ้ายแก่เช่นนี้ได้. (เสภาพญาราชวังสัน), มักใช้ในเชิงปฏิเสธว่า บ้านเมืองไม่มีขื่อไม่มีแป.

กระชิง

หมายถึงน. เครื่องเข้ากระบวนแห่ของหลวงชนิดหนึ่ง เช่น กระชิงหุ้มผ้าแดงได้แต่หลานหลวงอยู่ในวัง อยู่นอกวังกระชิงหุ้มผ้าขาวเลว. (กฎมนเทียรบาล). (ดู กรรชิง).

ช่องกุด

หมายถึงน. ประตูแบบมียอดที่เจาะกำแพงเมืองหรือกำแพงวังชั้นนอกเป็นทางเข้าออก.

สิงหาสน์

หมายถึงน. ราชอาสน์หรือที่ประทับ ทำเป็นแท่นหรือเตียงจมูกสิงห์.