ผลการค้นหา

ท้องไม้

หมายถึงน. ส่วนกลางของฐานที่เป็นหน้าเรียบ.

นฤปเวศม์

หมายถึง[-ปะเวด] น. ราชสำนัก; ศาล. (ส.).

ฐานเชิงบาตร

หมายถึงน. ฐานรูปเชิงบัวหน้ากระดาน.

บรรพตราช

หมายถึง(แบบ) น. พญาเขา. (ส. ปรฺวต + ราช).

กฎมนเทียรบาล

หมายถึง(กฎ) น. ข้อบัญญัติพิเศษเกี่ยวกับพระราชฐาน พระราชวงศ์ และระเบียบการปกครองในราชสำนัก, โบราณใช้ว่า กฎมณเฑียรบาล หรือ กฎมณเทียรบาล ก็มี.

ฐานเขียง

หมายถึงน. ฐานรองชั้นล่างสำหรับรองฐานอื่น มีหน้ากระดานและลวดท้องไม้.

เชิงตะกอน

หมายถึงน. ฐานที่ทำขึ้นสำหรับเผาศพ.

ปัทมาสน์

หมายถึง[ปัดทะมาด] น. ฐานบัว (เช่นฐานพระพุทธรูปมีลายบัวควํ่าบัวหงาย).

ฐานบัทม์

หมายถึงน. ฐานบัวหน้ากระดานบัวควํ่าบัวหงาย.

นักษัตรจักร

หมายถึงน. แผนที่หมู่ดาวที่ไม่เคลื่อนฐาน. (ส.).

เยาวราช

หมายถึงน. ยุพราช, ราชโอรสที่ยังเยาว์พระชนม์.

อาลักษณ์

หมายถึงน. ผู้ทำหน้าที่ทางหนังสือในราชสำนัก.