ผลการค้นหา

เสาประโคน

หมายถึงน. เสาใหญ่ที่ปักหมายเขตแดนระหว่างประเทศหรือเมืองเป็นต้น, ประโคน ก็ว่า.

เสาปอง

หมายถึงน. เสาเตี้ย ๆ สำหรับผูกเท้าหลังช้าง เช่น ผูกช้างยืนโรง ผูกช้างในการเล่นผัดช้าง, ปอง ก็ว่า.

หฤทย์

หมายถึง[หะรึด] ว. เกี่ยวแก่ใจ; ภายใน; น่ารัก. (ส.).

อักกะ

หมายถึงน. พระอาทิตย์; ต้นรัก. (ป.; ส. อรฺก).

อำนิฐ,อำนิษฐ์

หมายถึง[-นิด] ว. น่าปรารถนา, เป็นที่พอใจ, ต้องใจ, น่ารัก. (แผลงมาจาก อิฏฐ).

ลูกแก้วลูกขวัญ

หมายถึงน. ลูกที่พ่อแม่รักมากที่สุด, ลูกแก้ว หรือ ลูกขวัญ ก็เรียก.

จงรัก,จงรักภักดี

หมายถึงก. ผูกใจรักด้วยความเคารพนับถือหรือรู้คุณอย่างยิ่ง.

ใครไหวไปก่อนเลย

หมายถึงให้ความรู้สึกขั้นสุด เช่น อาจจะเหนื่อย เบื่อ กลัว หรือแม้กระทั่งความน่ารัก

ชั่วเบา

หมายถึง(โบ) ว. ชั่วระยะเวลานานตราบที่ยังไม่ได้ถ่ายปัสสาวะ.

ตาบอด

หมายถึงน. ตามืด, ตามองไม่เห็น, โดยปริยายหมายถึงหลงผิดไปชั่วคราวไม่รู้ว่าอะไรผิดอะไรถูก เช่น เพราะความรักเลยทำให้เขาตาบอดไปชั่วระยะหนึ่ง.

เสาค่าย

หมายถึงน. ไม้หรือไม้ไผ่ปักรายล้อมหมู่บ้าน เมือง หรือที่ตั้งค่ายทหารในสมัยโบราณ, เสาระเนียด ก็ว่า.

เสาไต้

หมายถึงน. เสาที่ปักขึ้นไว้สำหรับปักไต้จุดให้แสงสว่างในสมัยโบราณ.