ผลการค้นหา

ฮ

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๔๔ เป็นตัวสุดท้ายของพยัญชนะไทย เป็นพวกอักษรตํ่า.

งอนหง่อ

หมายถึงว. คู้ตัวงอตัว เป็นอาการของคนที่กลัวมากหรือหนาวมากเป็นต้น.

เบิกอรุณ

หมายถึง(แบบ) ว. เช้าตรู่, เริ่มเห็นแสงเงินแสงทอง, (ใช้แก่เวลา).

รุ่งสาง

หมายถึงน. เวลาจวนสว่าง ยังแลเห็นอะไรไม่ชัด.

ลางาด,ล้างาด

หมายถึงน. เย็น, เวลาเย็น, ละงาด ก็ใช้.

ปีหน้าฟ้าใหม่

หมายถึงน. ปีหน้า, เวลาข้างหน้า.

ขานยาม

หมายถึง(โบ) ก. บอกเวลาเปลี่ยนชั่วโมง.

ชั่วแล่น

หมายถึงน. ระยะเวลาที่เป็นไปชั่วครู่ชั่วคราว.

ช้านาน

หมายถึงว. ล่วงเลยมานานแล้ว (ใช้แก่เวลา).

เครื่องว่าง

หมายถึง(ราชา) น. ของว่าง, ของกินนอกเวลากินอาหารตามปรกติ มักกินในเวลาบ่าย.

ชาตา

หมายถึงน. เวลาเกิดของคน หรือเวลาสร้างสิ่งสำคัญเช่นบ้านเมืองเป็นต้นที่โหรคำนวณไว้, ชะตา ก็ว่า.

รับเวร

หมายถึงก. เข้ารอบผลัดกันรับหน้าที่ตามเวลาที่กะกันไว้.