ผลการค้นหา

นงคุฐ

หมายถึง(แบบ) น. หาง. (ป. นงฺคุฏฺ).

โองโขดง

หมายถึง[-ขะโดง] น. ทรงผมของหญิงไทยสมัยโบราณ ซึ่งรวบขึ้นไปเกล้าไว้บนขม่อมเป็นห่วงยาว ๆ โดยมากมีเกี้ยวหรือพวงมาลัยสวม, โซงโขดง ก็ว่า.

โง

หมายถึงก. ยก (ใช้แก่หัว) เช่น โงหัวไม่ขึ้น.

ศิรามพุช

หมายถึงน. หัว. (เทียบ ส. ศิร = หัว + อมฺพุช = บัว, รวมความ = หัวต่างดอกบัว).

ปัญญาแค่หางอึ่ง

หมายถึง(สำ) ว. มีความรู้น้อย, โง่.

ขยุ้ม

หมายถึง[ขะยุ่ม] ก. เอาปลายนิ้วทั้ง ๕ หยิบรวบขึ้นมาเพื่อให้ได้มาก, โดยปริยายใช้ในอาการอย่างนั้น เช่น แมงมุมขยุ้มหลังคา. น. ปริมาณของที่ขยุ้มมาได้ครั้งหนึ่ง ๆ เรียกว่า ขยุ้มหนึ่ง.

หวัว,หวัวร่อ,หวัวเราะ

หมายถึงดู หัว ๑.

จับงูข้างหาง

หมายถึง(สำ) ก. ทำสิ่งที่เสี่ยงต่ออันตราย.

หัวชนกำแพง,หัวชนฝา

หมายถึง(สำ) ว. มีลักษณะที่สู้ไม่ยอมถอย.

ชายตา

หมายถึงก. ชำเลือง, ดูทางหางตา.

น้ำดอกไม้เทศ

หมายถึงน. หัวนํ้าหอมทำจากดอกกุหลาบชนิดหนึ่ง.

ดินพอกหางหมู

หมายถึง(สำ) ที่คั่งค้างพอกพูนขึ้นเรื่อย ๆ.