ค้นเจอ 812 รายการ

พยัชน์

หมายถึง[พะยัด] น. พัด. (ส. วฺยชน).

ภมุ,ภมุกะ,ภมุกา

หมายถึง[พะ-] น. คิ้ว. (ป.; ส. ภฺรู).

สิพนะ

หมายถึง[สิบพะ-] น. การเย็บ. (ป. สิพฺพน).

พก,พก-,พก-

หมายถึง[พะกะ-] (แบบ) น. นกยาง. (ป.).

พนาธวา

หมายถึง[พะนาทะวา] น. ทางป่า.

ถอดหัวโขน

หมายถึงก. พ้นจากตำแหน่งหน้าที่หรือยศถาบรรดาศักดิ์.

ภมร

หมายถึง[พะมอน] น. แมลงผึ้ง, แมลงภู่, ใช้ว่า ภุมระ ก็มี; เครื่องกลึง. ก. หมุน. (ป.; ส. ภฺรมร).

ปุรพผลคุนี,ปุพพผลคุนี,บุรพผลคุนี

หมายถึง[-, ปุบพะ-, บุบพะ-, บุระพะ-] น. ดาวฤกษ์ที่ ๑๑ มี ๒ ดวง เห็นเป็นรูปแรดตัวผู้หรือเพดานตอนหน้า, ดาววัวตัวผู้ หรือ ดาวงูเมีย ก็เรียก.

สัมภวะ

หมายถึง[สำพะ-] น. สมภพ. (ป., ส.).

พเยีย

หมายถึง[พะเยีย] น. พวงดอกไม้. (ข. ภฺ).

พหุล

หมายถึง[พะหุน] ว. หนา, มาก. (ป., ส.).

พยาม,พยามะ

หมายถึง[พะยาม, พะยามะ] น. วา คือ ระยะวาหนึ่ง. (ป. พฺยาม, วฺยาม; ส. วฺยาม).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ