ผลการค้นหา

โภคยทรัพย์

หมายถึง[โพกคะยะ-] (กฎ; เลิก) น. สังหาริมทรัพย์ซึ่งเมื่อใช้ย่อมเสียภาวะเสื่อมสลายไปในทันใดเพราะการใช้นั้น หรือซึ่งใช้ไปในที่สุดย่อมสิ้นเปลืองหมดไป.

ธุวภาค

หมายถึงน. เส้นแวงอันไม่เปลี่ยนที่แห่งดาวซึ่งประจำที่อยู่.

บุษบากร

หมายถึงว. อันเต็มไปด้วยดอกไม้. (ส. ปุษฺปากร).

อุปริมปริยาย

หมายถึง[-ปะริยาย] น. เนื้อความอันสูงสุด.

ตามมีตามเกิด

หมายถึงว. สุดแต่กำลังความสามารถอันน้อยเท่าที่มีอยู่ในขณะนั้น.

ไม้ร่มนกจับ

หมายถึง(สำ) น. ผู้มีวาสนาย่อมมีคนมาพึ่งบารมี.

ก็

หมายถึงสัน. แล้ว, จึง, ย่อม, เช่น พอหันหน้ามาก็พบเขาทำดีก็ได้ดี.

ธรรมกาม

หมายถึงน. ผู้ใคร่ธรรม, ผู้นิยมในยุติธรรม. (ส.; ป. ธมฺมกาม).

ธรรมสังเวช

หมายถึงน. ความสังเวชโดยธรรม เมื่อเห็นความแตกดับของสังขาร (เป็นอารมณ์ของพระอรหันต์). (ป. ธมฺมสํเวค).

ลองธรรม์

หมายถึง(แบบ) น. ทางธรรม เช่น แถลงปางพระเลี้ยงโลก ลองธรรม์. (ยวนพ่าย).

อักโกธะ

หมายถึงน. ความไม่โกรธ, เป็นธรรมข้อ ๑ ในทศพิธราชธรรม. (ดู ทศพิธราชธรรม หรือ ราชธรรม). (ป.).

อริยบุคคล

หมายถึงน. บุคคลผู้บรรลุธรรมวิเศษ มีโสดาปัตติมรรคเป็นต้น. (ป. อริยปุคฺคล).