ผลการค้นหา

แบ่ง

หมายถึงก. แยกสิ่งที่เป็นอันเดียวกันหรือถือว่าเป็นอันเดียวกันออกเป็นส่วน ๆ เช่น แบ่งเงิน แบ่งของ.

กล่อม

หมายถึง[กฺล่อม] น. ชื่อมาตราเงินโบราณ ๒ กล่อม เป็น ๑ กลํ่า.

ดำ ๆ แดง ๆ

หมายถึง(สำ) น. เงินทองรูปพรรณ เช่น ต้องมีดำ ๆ แดง ๆ ติดตัวไว้บ้าง.

ตั๋วเงินคลัง

หมายถึงน. ตั๋วเงินซึ่งออกโดยกระทรวงการคลัง เพื่อเป็นหลักฐานการกู้เงินระยะสั้นของรัฐบาล.

บำเหน็จ

หมายถึงน. รางวัล, ค่าเหนื่อย, ค่าความชอบเป็นพิเศษ, เช่น ปูนบำเหน็จ, เงินตอบแทนที่ได้ทำงานมา ซึ่งจ่ายครั้งเดียวเมื่อออกจากงาน; (กฎ) เงินตอบแทนความชอบที่ได้รับราชการมา ซึ่งจ่ายครั้งเดียวเมื่อออกจากงาน.

อวิญญาณกทรัพย์

หมายถึง(กฎ; โบ) น. สิ่งที่ไม่มีวิญญาณหรือชีวิตซึ่งนับเป็นทรัพย์ เช่น เงิน ทอง ที่ดิน.

เผื่อเรียก

หมายถึงว. ลักษณะการฝากเงินไว้กับธนาคารโดยจะเรียกให้จ่ายเมื่อใดก็ได้ เรียกว่า ฝากเผื่อเรียก.

ไพ

หมายถึง(โบ) น. มาตราเงินตามวิธีประเพณี ๒ อัฐ เท่ากับ ๑ ไพ.

กุ๊กกิ๊ก,กุ๊ก ๆ กิ๊ก ๆ

หมายถึงก. พูดหรือเล่นกันเงียบ ๆ; ประจบ เช่น ไปกุ๊กกิ๊กกับแม่ไม่นานก็ได้เงินมา.

บำนาญ

หมายถึงน. เงินตอบแทนที่ได้ทำงานมาเป็นเวลานาน ซึ่งจ่ายเป็นรายเดือนจนตลอดชีวิตเมื่อออกจากงาน, โบราณใช้ว่า เบี้ยบำนาญ; (กฎ) เงินตอบแทนความชอบที่ได้รับราชการมา ซึ่งจ่ายเป็นรายเดือน.

สารบรรณ

หมายถึง[สาระ-] น. หนังสือที่เป็นหลักฐาน, เรียกงานที่เกี่ยวกับการบริหารงานเอกสาร เริ่มตั้งแต่การจัดทำ การรับ การส่ง การเก็บรักษา การยืม จนถึงการทำลายเอกสาร ว่า งานสารบรรณ.

ทอน

หมายถึงก. ตัดหรือหั่นให้เป็นท่อน เช่น ทอนฟืน, ทำให้ลดลงหรือให้สั้นลง เช่น ทอนกำลัง ทอนอายุ; หักจำนวนเงินตามราคาแล้วคืนส่วนที่เหลือไป เช่น ทอนเงิน ทอนสตางค์.