ผลการค้นหา

พินัยหลวง

หมายถึงน. เงินค่าปรับเป็นของหลวง เช่น ปรับเป็นพินัยหลวง.

โพยก๊วน

หมายถึงน. เอกสารที่เกี่ยวกับการส่งเงินทางจดหมายไปเมืองจีน. (จ.).

เบี้ยประชุม

หมายถึงน. เงินค่าตอบแทนที่ให้แก่กรรมการเป็นต้นที่เข้าประชุม.

หนี้สิน

หมายถึงน. เงินที่ผู้หนึ่งติดค้างอยู่จะต้องใช้ให้แก่อีกผู้หนึ่ง.

เบี้ยหวัด

หมายถึงน. (โบ) เงินที่มีกำหนดจ่ายเป็นรายปีให้แก่พระบรมวงศานุวงศ์หรือข้าราชบริพารจากเงินงบประมาณรายจ่ายหมวดเงินอุดหนุนของสำนักพระราชวัง, เงินปี หรือ เบี้ยหวัดเงินปี ก็เรียก; เงินตอบแทนความชอบที่ให้แก่ทหารที่ออกจากประจำการ ซึ่งจ่ายเป็นรายเดือนตามข้อบังคับของกระทรวงกลาโหม.

หัวเบี้ย

หมายถึงน. ผู้ที่เก็บและจ่ายเงินในวงถั่วโปเป็นต้น; (โบ) จำนวนเงินขนอนตลาดที่เรียกเก็บเอาไว้ในทีแรก.

พึ่งจมูกคนอื่นหายใจ

หมายถึง(สำ) ก. อาศัยผู้อื่นมักไม่สะดวก, ยืมจมูกคนอื่นหายใจ หรือ เอาจมูกผู้อื่นมาหายใจ ก็ว่า.

ค่าชดเชย

หมายถึง(กฎ) น. เงินที่นายจ้างจ่ายให้แก่ลูกจ้างเมื่อเลิกจ้าง นอกเหนือจากเงินประเภทอื่นซึ่งนายจ้างตกลงจ่ายให้แก่ลูกจ้าง.

เอาจมูกผู้อื่นมาหายใจ

หมายถึง(สำ) ก. อาศัยผู้อื่นมักไม่สะดวก, พึ่งจมูกคนอื่นหายใจ หรือ ยืมจมูกคนอื่นหายใจ ก็ว่า.

ลงเงิน

หมายถึงก. เอาเงินมารวมกันเพื่อทำกิจการต่าง ๆ เช่น ลงเงินกันจัดรถไปทัศนาจร.

ฝากประจำ

หมายถึงก. ฝากเงินไว้กับธนาคารโดยจะได้รับดอกเบี้ยเมื่อฝากครบตามเวลาที่กำหนดไว้.

ฟาดหัว

หมายถึง(ปาก) ก. ให้เพื่อตัดความรำคาญเป็นต้น, ให้เพราะดูถูก, เช่น เอาเงินฟาดหัวไป.