ผลการค้นหา

กระจิ๋ง,-กระจิ๋ง

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระจุ๋ง เป็น กระจุ๋งกระจิ๋ง.

กระซ้อ,-กระซ้อ

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระซี้ เป็น กระซี้กระซ้อ.

กระเดี้ยม,-กระเดี้ยม

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระด้วม เป็น กระด้วมกระเดี้ยม.

กระติก,-กระติก

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระตุก เป็น กระตุกกระติก.

กระติ้ง,-กระติ้ง

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระตุ้ง เป็น กระตุ้งกระติ้ง.

กระแตะ,-กระแตะ

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระเตาะ เป็น กระเตาะกระแตะ.

กระทั้น,-กระทั้น

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระแทก เป็น กระแทกกระทั้น.

กระแท้ม,-กระแท้ม

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระท้อม เป็น กระท้อมกระแท้ม.

อาเศียรพจน์

หมายถึงน. คำอวยพร (เป็นคำที่ผู้น้อยใช้กับผู้ใหญ่).

คำ

หมายถึงน. เสียงพูด, เสียงที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่ง ๆ, เสียงพูดหรือลายลักษณ์อักษรที่เขียนหรือพิมพ์ขึ้นเพื่อแสดงความคิด โดยปรกติถือว่าเป็นหน่วยที่เล็กที่สุดซึ่งมีความหมายในตัว, ใช้ประกอบหน้าคำอื่นมีความหมายเช่นนั้น เช่น คำนาม คำกริยา คำบุรพบท; พยางค์ซึ่งเป็นส่วนย่อยของวรรคหรือบาทในฉันท์ แต่ละพยางค์ถือว่าเป็นคำหนึ่ง, ๒ วรรคของคำกลอน; ลักษณนามของเสียงพูด เช่น พูดคำหนึ่ง, ลักษณนามบอกจำพวกของเคี้ยวของกิน เช่น ข้าวคำหนึ่ง, ลักษณนามเรียก ๒ วรรคของคำกลอนว่า คำหนึ่ง.

เงินกู้

หมายถึงน. เงินที่ยืมโดยมีดอกเบี้ย.

ข

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.