ผลการค้นหา

ประนมมือ

หมายถึงก. กระพุ่มมือ, พนมมือ ก็ว่า.

ทองพระกร

หมายถึง(ราชา) น. กำไลมือ.

แกะ

หมายถึงก. เอาเล็บมือค่อย ๆ แคะเพื่อให้หลุดออก เช่น แกะสะเก็ด, เอาสิ่งที่มีลักษณะคล้ายเล็บมือทำเช่นนั้น, ทำเป็นลวดลายหรือรูปต่าง ๆ ด้วยเครื่องมือ โดยวิธีแกะ เช่น แกะตรา, โดยปริยายหมายความว่า เหมือนกันอย่างกับโขกหรือแคะมาจากพิมพ์เดียวกัน ในความว่า เหมือนกันอย่างกับแกะ; เอามือแงะหรือง้างสิ่งที่เกาะติดกันแน่นหรือกอดไว้แน่นให้หลุดออกจากกัน เช่น แกะมือที่กำแน่น.

บาทาธึก

หมายถึงน. เส้นที่กลางใจเท้า.

รองพื้น

หมายถึงน. ชื่อโรคชนิดหนึ่งเป็นตามฝ่าเท้าทำให้พื้นเท้าเป็นรูพรุน.

กังก้า

หมายถึงว. จังก้า, ลักษณะยืนถ่างขาตั้งท่าเตรียมสู้ เช่น ถกเขมรกังก้าเรียกข้าไทย. (ขุนช้างขุนแผน-แจ้ง).

ทวิบท,ทวิบาท

หมายถึงน. สัตว์สองเท้า. (ส.).

เอี้ยมเฟี้ยม

หมายถึงว. อาการที่นั่งเก็บมือเก็บเท้าอย่างเรียบร้อย, อาการที่หมอบเฝ้าหรือหมอบคอยรับใช้อย่างเรียบร้อย.

ไม้มือ

หมายถึงน. คำเข้าคู่กัน หมายความว่า มือที่เคลื่อนไหว เช่น ไม้มืออยู่ไม่สุข ทำไม้ทำมือ, ใช้ว่า มือไม้ ก็มี.

ปริศนาอักษรไขว้

หมายถึงน. ปริศนาที่จะต้องตอบโดยการเติมคำลงในตารางสี่เหลี่ยมที่กำหนดให้ช่องละ ๑ อักษร แล้วให้อ่านได้ใจความทั้งในแนวยืนและแนวนอน.

กุม

หมายถึงก. เอาอุ้งมือปิด ป้อง กัน หรือ จับไว้ เช่น กุมขมับ กุมมือ กุมดาบ; คุม เช่น กุมตัว กุมสติ กุมอำนาจ.

ลูกหนู

หมายถึงน. ส่วนที่นูนขึ้นบนกล้ามเนื้อเวลาเอามือดึงหรือฟันที่แขน, ต่อมนํ้าเหลืองที่โตขึ้นและคลำได้เป็นก้อนบริเวณใต้หูใต้ขากรรไกรล่างและใต้คาง.