ตัวกรองผลการค้นหา
เทหวัตถุ
หมายถึง[เทหะ-] (วิทยา) น. ก้อนหรือชิ้นหรือส่วนหนึ่งของสสาร อาจเป็นของแข็ง ของเหลว หรือแก๊ส ก็ได้. (อ. body).
มะขามเปียก
หมายถึงน. เนื้อมะขามเปรี้ยวที่แก่เกราะ นำมาปั้นเป็นก้อนเก็บไว้ใช้ปรุงอาหาร.
ระหุย
หมายถึงก. ร่วงพังเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเป็นจำนวนมาก.
ป่าละเมาะ
หมายถึงน. ที่โล่งมีพุ่มไม้เล็ก ๆ เป็นหย่อม ๆ.
กะแป้น
หมายถึงน. เรือหางแมงป่องขนาดเล็ก มีใช้มากตามลำนํ้าปิง.
คละปน
หมายถึงก. ปนกันทั้งขนาดเล็กและใหญ่ ทั้งดีและเลว เป็นต้น.
กระจังหลังเบี้ย
หมายถึงน. ใบไม้เล็ก ๆ เป็นหยัก ๆ. (ปาเลกัว).
กราด
หมายถึง[กฺราด] (ถิ่น-ปักษ์ใต้) ว. เล็ก, แคระ, แกร็น.
ร้องงอแง
หมายถึงก. ร้องอ้อน (ใช้แก่เด็กเล็ก ๆ).
บาหลี
หมายถึง[-หฺลี] น. ห้องเล็ก ๆ ที่อยู่ท้ายเรือสำเภา.
แหม่
หมายถึง[แหฺม่] ว. เสียงขู่เด็กเล็ก ๆ ให้กลัว.
ฉัตร
หมายถึง[ฉัด] น. ไม้เล็ก ๆ ซึ่งจัดไว้ที่วงฆ้องระหว่างลูกฆ้อง.