ผลการค้นหา

อปมงคล,อัปมงคล

หมายถึง[อะปะ-, อับปะ-] ว. ปราศจากมงคล, ไม่เจริญ, เป็นลางร้าย. (ป., ส.).

ผีตายโหง

หมายถึงน. คนที่ตายผิดธรรมดาโดยอาการร้ายเช่นถูกฆ่าตาย ตกน้ำตาย.

จับลมปราณ

หมายถึงน. วิธีกำหนดดูความคล่องของลมหายใจเข้าออกว่าฤกษ์ดีหรือฤกษ์ร้าย.

อุปรากร

หมายถึง[อุปะรากอน, อุบปะรากอน] น. ละครประเภทหนึ่ง มีดนตรีเป็นส่วนประกอบสำคัญ ดำเนินเรื่องด้วยการร้องเพลงผสมวงดุริยางค์. (อ. opera).

บุษบราค

หมายถึง[-ราก] น. บุษราคัม, ทับทิม, บุษย์นํ้าทอง, พลอยสีเหลือง. (ส. ปุษฺปราค).

แวบ,แว็บ

หมายถึงว. ปรากฏให้เห็นชั่วประเดี๋ยวหนึ่งก็หายไป เช่น แสงไฟจากรถดับเพลิงแวบเข้าตา มาเดี๋ยวเดียวแว็บไปแล้ว. ว. อาการที่ปรากฏให้เห็นชั่วประเดี๋ยวหนึ่ง เช่น ไปแวบเดียวกลับมาแล้ว เพิ่งมาได้แว็บเดียวจะกลับแล้วหรือ.

วิเทวษ

หมายถึง[-ทะเวด] น. ความเป็นข้าศึก, ความเกลียด, ความปองร้าย. (ส. วิเทฺวษ; ป. วิทฺเทส).

พยาลมฤค

หมายถึง[พะยาละมะรึก] น. สัตว์ร้าย. (ส. วฺยาลมฺฤค; ป. วาฬมิค).

พอกัน,พอ ๆ กัน

หมายถึงว. เสมอกัน, ทัดเทียมกัน, เทียบเท่ากัน, เช่น เก่งพอกัน ฝีมือพอกัน ร้ายพอ ๆ กัน.

คงคา

หมายถึงน. ชื่อหวายชนิดหนึ่ง ต้นเหมือนต้นสามสิบ รากเหมือนรากละหุ่ง ใบเหมือนใบละหุ่ง หัวเป็นแง่ง ยางขาวเหมือนนม. (พจน. ๒๔๙๓).

ใส่ร้าย,ใส่ร้ายป้ายสี

หมายถึงก. หาความร้ายป้ายผู้อื่นให้ได้รับความเสียหาย เช่น เขาใส่ร้ายฉันว่าขโมยของเพื่อน.

โลภโมโทสัน

หมายถึงก. อยากได้มาก ๆ เช่น อย่างหนึ่งทุจริตคิดร้ายผัว อีกอย่างมัวโลภโมโทสัน. (ขุนช้างขุนแผน).