ตัวกรองผลการค้นหา
ใจเมือง
หมายถึงว. ศูนย์กลางของเมือง, กลางเมือง เช่น เกิดเรื่องที่กลางใจเมือง.
กึ่งราชการ
หมายถึงว. ไม่ใช่ทางราชการแท้.
พ่อเมือง
หมายถึงน. ผู้ที่ชาวเมืองยกขึ้นเป็นเจ้าเมือง.
นั่งเมือง
หมายถึงก. ครองเมือง.
หัวเมือง
หมายถึงน. เมืองอื่นนอกจากเมืองหลวง; (ปาก) ต่างจังหวัด; (โบ) เมืองใหญ่ที่มีเมืองน้อยมาขึ้น.
กินเมือง
หมายถึงก. ครอบครองเมือง.
ขังขอก
หมายถึงน. ชาวเมือง.
ธานิน
หมายถึง(กลอน) น. เมือง.
เมืองหลวง
หมายถึงน. เมืองเป็นที่ตั้งรัฐบาล.
ถือบ้านถือเมือง
มุคธ์
หมายถึง[มุก] ว. เขลา, ไม่รู้เดียงสา. (ส. มุคฺธ).
เท็จเทียม
หมายถึงว. ไม่ใช่ของจริง, ไม่ใช่ของแท้.