ค้นเจอ 548 รายการ

จูงมือ

หมายถึงก. จับมือพากันไป.

เสียมือเสียตีน,เสียมือเสียเท้า

หมายถึงก. สูญเสียมือและตีนไป, สูญเสียมือและเท้าไป, โดยปริยายหมายถึงเสียบุคคลที่รับใช้ใกล้ชิดหรือไว้วางใจไป เช่น เด็กคนนี้รับใช้ใกล้ชิดจนรู้ใจท่านสมภารมานาน ตายไปก็เท่ากับท่านเสียมือเสียตีนไป.

ลูกหีบ

หมายถึงน. เครื่องหีบอ้อยรูปกลมเป็นเฟืองอย่างเครื่องจักร; สิ่งซึ่งมีลักษณะคล้ายหีบใช้สำหรับรองก้าวขึ้นก้าวลงอย่างขั้นบันได.

กระแบะ,กระแบะ,กระแบะมือ

หมายถึงน. ขนาดเท่าฝ่ามือ.

ฝ่า

หมายถึงน. พื้นของมือและเท้า, มักพูดเข้าคู่กันว่า ฝ่ามือฝ่าเท้า.

มือห่างตีนห่าง

หมายถึง(สำ) ว. สุรุ่ยสุร่าย; เลินเล่อ, สะเพร่า, ไม่ระมัดระวัง.

จับปลาสองมือ

หมายถึง(สำ) ก. หมายจะเอาให้ได้ทั้ง ๒ อย่าง, เสี่ยงทำการ ๒ อย่างพร้อม ๆ กัน ซึ่งอาจไม่สำเร็จทั้ง ๒ อย่าง.

ฟาย

หมายถึงก. เอาอุ้งมือตัก.

ถนัดซ้าย

หมายถึงว. ที่ทำได้คล่องแคล่วด้วยมือซ้าย.

สิบเบี้ยใกล้มือ

หมายถึง(สำ) น. ของเล็กน้อยที่จะได้แน่ ๆ ควรเอาไว้ก่อน.

พิมพ์ลายนิ้วมือ

หมายถึงก. กดปลายนิ้วมือที่ทาหมึกให้เป็นรอยติดอยู่เป็นหลักฐาน โดยปรกติใช้เฉพาะนิ้วหัวแม่มือ, (ปาก) แตะโป้ง หรือ แปะโป้ง.

มือสั้นตีนสั้น

หมายถึง(สำ) ก. ขาดกำลังที่จะช่วยให้กิจการสำเร็จด้วยดี.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ