ตัวกรองผลการค้นหา
กระหยบ
หมายถึง(โบ) ก. หมอบ เช่น ฟุบกบกระหยบเงียบมิเกรียบไว้. (มโนห์รา); (ถิ่น-ปักษ์ใต้) แอบ, ซ่อน, ซุก.
ข่มท้อง
หมายถึงก. ใช้มือกดท้องช่วยในการคลอดลูก.
ทิ้งไพ่
หมายถึงก. ปล่อยไพ่ตัวที่ไม่ต้องการให้แก่มือล่าง.
เอื้อม
หมายถึงก. ยื่นมือไปเพื่อหยิบของในที่ไกลมือ; โดยปริยายหมายความว่า ใฝ่สูง.
วัก
หมายถึงก. เอาอุ้งมือตักน้ำหรือของเหลวขึ้นมาค่อนข้างเร็ว เช่น ใช้มือวักน้ำกิน เอามือวักน้ำโคลนสาด, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น วักควัน.
ลิ้นชัก
หมายถึงน. ส่วนที่สอดอยู่ในช่องด้านหน้าตู้และโต๊ะเป็นต้น รูปคล้ายหีบไม่มีฝา ชักออกและผลักเข้าได้.
มือไม่พาย เอาตีนราน้ำ
หมายถึง(สำ) ก. ไม่ช่วยทำแล้วยังขัดขวางการทำงานของผู้อื่น.
เห็นเขาขึ้นคานหาม เอามือประสานก้น
หมายถึง(สำ) ก. ทำเลียนแบบคนใหญ่คนโตหรือคนมั่งมีทั้ง ๆ ที่ตนไม่มีกำลังทรัพย์หรือความสามารถพอ, มีความหมายอย่างเดียวกับ เห็นช้างขี้ ขี้ตามช้าง.
มือไม่พาย เอาเท้าราน้ำ
แผ่สองสลึง
หมายถึง(ปาก) ว. อาการที่นอนหงายมือตีนเหยียดออกไปเต็มที่.
แบมือ
หมายถึงก. หงายมือเหยียดนิ้วทั้ง ๕ ออก; ไม่เอาธุระ.
หัตถศึกษา
หมายถึงน. การศึกษาที่เน้นในเรื่องการประดิษฐ์สิ่งต่าง ๆ ด้วยมือ.