ผลการค้นหา

ก้อนเส้า

หมายถึงน. ก้อนดิน ก้อนอิฐ หรือก้อนหินเป็นต้นที่เอามาตั้งต่างเตา; ชื่อดาวฤกษ์ภรณี มี ๓ ดวง.

ล้มโต๊ะ

หมายถึงก. กินแล้วหาเรื่องไม่จ่ายทรัพย์.

ล้มฝา

หมายถึงก. ทำปลายฝาเรือนทรงไทยให้สอบขึ้น.

ล้มมวย

หมายถึง(สำ) ก. สมยอมหรือทำให้สมยอมกันในทางที่ไม่สุจริต.

ภูเขาน้ำแข็ง

หมายถึงน. ก้อนนํ้าแข็งขนาดใหญ่ที่แตกจากธารนํ้าแข็งแถบขั้วโลกล่องลอยไปในทะเล.

ล้มคว่ำ

หมายถึงก. ล้มเอาหน้าลง.

หินติดไฟ

หมายถึงน. หินดินดานชนิดหนึ่ง สีน้ำตาลอ่อน มีสารอินทรีย์ที่เรียกว่า เคโรเจน (kerogen) ซึ่งเป็นสารน้ำมันอุ้มอยู่ในเนื้อหิน นำมากลั่นเอาน้ำมันเชื้อเพลิงออกได้, หินน้ำมัน ก็เรียก.

หินปากนก

หมายถึงน. หินเหล็กไฟที่ใช้ติดกับปลายเครื่องสับของปืนโบราณบางชนิดเพื่อสับแก๊ปปืนให้เกิดประกายไฟ, ศิลาปากนก ก็เรียก.

หินดาน

หมายถึงน. หินแข็งหรือหินผุที่รองรับดิน ทราย กรวด มีแร่เช่นดีบุก ทองคำ รวมอยู่ด้วย.

ขวานหิน

หมายถึงน. ขวานที่ทำด้วยหินในยุคหิน.

เลณฑุ

หมายถึง[เลนดุ] น. ก้อน, ก้อนดิน. (มาจาก ป. เลฑฺฑุ).

พกหิน

หมายถึง(สำ) ว. ใจหนักแน่น, ใช้เข้าคู่กับคำ พกนุ่น ในสำนวนว่า พกหินดีกว่าพกนุ่น.