ตัวกรองผลการค้นหา
ประเอียง
หมายถึงว. งาม.
พิราม
เพาพะงา
บุญ,บุญ-
หมายถึง[บุน, บุนยะ-] น. การกระทำดีตามหลักคำสอนในศาสนา; ความดี, คุณงามความดี. ว. ดี เช่น คนใจบุญ, มีคุณงามความดี เช่น คนมีบุญ. (ป. ปุญฺ; ส. ปุณฺย).
วัยงาม
หมายถึงน. ลักษณะของหญิงที่ดูงามทุกวัย เป็นลักษณะอย่าง ๑ ในเบญจกัลยาณี.
ประไพ
วิราม
พิไล
ไหว้
หมายถึงก. ทำความเคารพโดยยกมือขึ้นประนม, ถ้าเป็นผู้น้อยไหว้ผู้ใหญ่หรือผู้ทรงศีลต้องก้มศีรษะลงแต่พองาม.
เห็นดีเห็นงาม
หมายถึงก. คิดหรือรู้สึกคล้อยตาม.
คนงาม
หมายถึงสาวสวย
อื้อฉาว
หมายถึงว. แพร่งพราย, เซ็งแซ่, กระจาย, (ใช้แก่ข่าวที่ไม่ดีไม่งาม).