ผลการค้นหา

อปจายน,อปจายน-

หมายถึง[อะปะจายะนะ-] น. การแสดงความเคารพ, การนับถือ, การนอบน้อม. (ป., ส.).

มักขะ

หมายถึงน. ความลบหลู่คุณท่าน (เป็นประการหนึ่งในอุปกิเลส ๑๖). (ป.).

ปิดทองหลังพระ

หมายถึง(สำ) ก. ทำความดีแต่ไม่ได้รับการยกย่อง เพราะไม่มีใครเห็นคุณค่า.

ใจไม้ไส้ระกำ

หมายถึงว. เพิกเฉยดูดาย, ไม่มีเมตตากรุณาและเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ใคร.

ก็ได้

หมายถึงนิ. แสดงความหมายว่ายอมอย่างไม่เต็มใจนัก เช่น ท่านจะไปก็ได้.

ใต้เท้า

หมายถึงส. คำใช้แทนผู้ที่เราพูดด้วยอย่างเคารพ, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.

ฝ่าพระบาท

หมายถึงส. ท่าน (ใช้แก่เจ้านาย), เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.

ใหญ่หลวง

หมายถึงว. รุนแรง, หนัก, เช่น บุญคุณของท่านใหญ่หลวงนัก.

แง่

หมายถึง(โบ) น. ตัว เช่น แต่งแง่. (จารึกสยาม), มิแต่งแง่ให้แม่ชม มิหวีผมให้แม่เชย. (ลอ).

ไม่ยี่หระ

หมายถึงก. ไม่สะทกสะท้าน, ไม่ไยดี, เช่น ใครจะด่าว่าอย่างไร เขาก็ไม่ยี่หระ.

คิดเล็กคิดน้อย

หมายถึงก. คิดละเอียดถี่ถ้วนเกินไป ไม่ยอมเสียเปรียบใคร.

ภูมิลำเนา

หมายถึง[พูม-, พูมิ-] (กฎ) น. ถิ่นที่อยู่อันเป็นแหล่งสำคัญ.