ตัวกรองผลการค้นหา
ข้าวมัน
หมายถึงน. ข้าวเจ้าที่หุงด้วยกะทิให้สุก มักกินกับส้มตำ, ข้าวเจ้าผัดกับมันไก่ แล้วหุงแบบไม่เช็ดน้ำ; (ถิ่น-พายัพ) ข้าวเหนียวหุงแล้วมูนด้วยกะทิ.
ไตรยางศ์
หมายถึงน. ๓ ส่วน, ใช้เป็นชื่ออักษร ๓ หมู่ คือ อักษรสูง อักษรกลาง และอักษรตํ่า. (ส. ตฺรยํศ).
เงือด,เงือดงด
หมายถึงก. อดกลั้น, ยับยั้ง, เช่น เงือดคำรบสองคาบสามคาบ. (จารึกสยาม), จำต้องเงือดงดอดกลั้น คอยหยิบผิดมันให้จงได้. (สังข์ทอง).
ข่อน
หมายถึงว. ปั่นป่วน, ไม่สบายใจ, โดยมากใช้เป็นคำคู่ เช่น อกใจมันให้ข่อน ๆ จะนั่งนอนก็ไม่หลับสนิท. (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์).
แก้
หมายถึงน. ชื่อเบี้ยตัวโต ๆ สำหรับขัดผ้านุ่งให้ผิวเป็นมัน เช่น ผ้าลาย เรียกว่า เบี้ยอีแก้ หรือ เบี้ยแก้ใหญ่. (ดู เบี้ยแก้ ประกอบ).
แยกสี
หมายถึงก. แยกแม่พิมพ์ออกตามแม่สี ๓ สี.
ส่วนเกิน
หมายถึงน. ส่วนที่นอกเหนือไปจากที่กำหนด เช่น ได้รับบัตรเชิญไปงาน ๒ คน แต่ไป ๓ คน คนที่ ๓ เป็นส่วนเกิน.
สามเศียร
หมายถึงน. ไพ่ตองที่เข้าเศียร แล้ว ๓ ชุด.
สามเหลี่ยมมุมแหลม
หมายถึงน. รูปสามเหลี่ยมที่มีมุมทั้ง ๓ เป็นมุมแหลม.
ฉำเฉง
หมายถึงน. มูลฝิ่นครั้งที่ ๓. (จ. ซำเฉง).
ตรีกูฏ
หมายถึงน. ชื่อเขา ๓ ยอดในไตรภูมิ, โบราณเรียกว่า ผาสามเส้า. (ส. ตฺริกูฏ ว่า มี ๓ ยอด).
เบิกพระโอษฐ์
หมายถึง(ราชา) น. พิธีป้อนนํ้าโดยใช้ช้อนทองคำตักน้ำพระมหาสังข์ใส่พระโอษฐ์พระราชกุมารหรือพระราชกุมารีเป็นครั้งแรกในพระราชพิธีสมโภช ๓ วัน.