ผลการค้นหา

ขี้โล้

หมายถึงน. เรียกน้ำมันที่เป็นขี้ตะกอนว่า น้ำมันขี้โล้; กะทิที่เคี่ยวจนเป็นน้ำมันใช้ทำอาหารบางอย่าง.

สมันต์

หมายถึง[สะมัน] ว. โดยรอบ, ใกล้เคียง. (ป., ส.).

ช่าง

หมายถึงว. ปล่อย, วางธุระ, เช่น ช่างเถิด ช่างมัน.

มูน

หมายถึงก. เอากะทิเคล้ากับข้าวเหนียวเพื่อให้มัน.

กำมะหยี่

หมายถึง[-หฺยี่] น. ผ้าชนิดหนึ่ง มีขนด้านเดียวอ่อนนุ่ม เป็นมัน.

สอย

หมายถึงก. ใช้, ใช้เข้าคู่กันเป็น ใช้สอย.

มัณฑ,มัณฑ-

หมายถึงน. มณฑ์, ของที่เป็นมัน; นํ้าเมา, สุรา. (ป.; ส. มณฺฑา).

ระยับ

หมายถึงว. พราวแพรว, วับวาบ, (ใช้แก่แสงหรือรัศมี) เช่น ผ้ามันระยับ, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ ระยิบ เป็น ระยิบระยับ เช่น ดาวส่องแสงระยิบระยับ.

แล้วไปแล้ว

หมายถึงว. สิ้นสุดแล้ว เช่น เรื่องมันแล้วไปแล้ว เอามาพูดทำไมอีก.

มัณฑุก,มัณฑุก-

หมายถึง[มันทุกะ-] น. กบ (สัตว์). (ป., ส. มณฺฑูก).

เหลือใช้

หมายถึงว. ใช้ไม่หมด, เกินที่จะใช้.

ตะค้า

หมายถึงน. ชื่อหวายชนิด Calamus tigrinus Kurz ในวงศ์ Palmae ผิวเป็นมัน เนื้อเหนียว ใช้ผูกสิ่งของ.