ตัวกรองผลการค้นหา
เวลา
หมายถึงน. ชั่วขณะความยาวนานที่มีอยู่หรือเป็นอยู่ โดยนิยมกำหนดขึ้นเป็นครู่ คราว วัน เดือน ปี เป็นต้น เช่น เวลาเป็นเงินเป็นทอง ขอเวลาสักครู่. (ป., ส.).
มันเขี้ยว
หมายถึงก. อยากกัดอยากกินอยู่เรื่อย ๆ.
มันเยิ้ม
หมายถึงว. มันมากจนแทบจะหยด.
ลงเวลา
หมายถึงก. บันทึกเวลาที่มาทำงานและกลับบ้าน.
มันขี้หนู
หมายถึงดู ขี้หนู ๑ (๒).
มันแข็ง
หมายถึงน. มันของหมูที่ติดอยู่กับหนัง.
มันแปลบ
หมายถึงว. มันเป็นเงาวับ, มันปลาบ หรือ มันแผล็บ ก็ว่า.
มันเปลว
หมายถึงน. มันที่ติดอยู่ที่พุงและลำไส้.
ตาเป็นมัน
หมายถึง(สำ) ว. อาการที่จับตามองจ้องดูสิ่งที่ต้องใจอย่างจดจ่อ.
เสียเวลา
หมายถึงก. ใช้เวลาหมดไป เช่น วันหนึ่ง ๆ เขาเสียเวลาคอยรถประจำทางเป็นชั่วโมง, โดยปริยายหมายความว่า หมดเวลาไปโดยไม่ได้ประโยชน์คุ้ม เช่น หนังสือเล่มนี้เสียเวลาอ่าน.
อรุโณทัย
หมายถึงน. เวลาตั้งขึ้นแห่งอรุณ, เวลาพระอาทิตย์เพิ่งขึ้น, เวลาเช้าตรู่, ใช้ว่า อโณทัย ก็มี. (ป.).
โพล้เพล้
หมายถึงน. เวลาพลบคํ่า, เวลาจวนคํ่า, เวลาเข้าไต้เข้าไฟ, เพล้โพล้ ก็ว่า, ใช้ว่า พี้โพ้ ก็มี.