ค้นเจอ 1,436 รายการ

ฮวบ

หมายถึงว. อย่างรวดเร็ว (มักใช้แก่กริยาลงหรือทรุด) เช่น ลงฮวบ ทรุดฮวบ.

รั้งรอ

หมายถึงก. รอคอย, หยุดคอย, (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น โดยไม่รั้งรอ.

ลาภ

หมายถึง[ลาบ] น. สิ่งที่มักจะได้มาโดยไม่คาดคิด. (ป., ส. ลาภ ว่า ของที่ได้, การได้, กำไร).

นิสีทนสันถัต

หมายถึงน. ผ้าปูสำหรับนั่ง (มักใช้แก่พระสงฆ์).

ประสีประสา

หมายถึงน. วิสัย, เรื่องราว, ความเป็นไป, ความหมาย, (มักใช้ในประโยคปฏิเสธ) เช่น ไม่รู้ประสีประสา.

ปรานีปราศรัย

หมายถึง[ปฺรานีปฺราไส] ก. ปรานี (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น ใช้อย่างไม่ปรานีปราศรัย.

ปื้อ

หมายถึงว. ดำมืด, มักใช้ประกอบคำ ปึ้ด เป็น ปึ้ดปื้อ.

ก่ำ

หมายถึงว. สุกใส, เข้ม, จัด, (มักใช้แก่สีแดงหรือทองที่สุก).

กินข้าวต้ม กระโจมกลาง

หมายถึง(สำ) ก. ทำอะไรด้วยความใจร้อนไม่พิจารณาให้รอบคอบ มักเป็นผลเสียแก่ตน.

เข่นเขี้ยว

หมายถึงก. กัดฟันด้วยความโกรธ, มักใช้เข้าคู่กับคำ เคี้ยวฟัน เป็น เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน.

ซังกะตาย,ซังตาย

หมายถึงว. ไม่เต็มใจ, ฝืนใจ, อย่างเสียไม่ได้, (มักใช้แก่กริยาทำ).

ตาปี

หมายถึงว. ตลอดปี, มักใช้เข้าคู่กับคำ ชั่วนา เป็น ชั่วนาตาปี.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ