ผลการค้นหา

ละว้อ,ละว้า,ละว้า

หมายถึงน. คนชาวเขาตอนเหนือประเทศไทยพวกหนึ่งในตระกูลมอญ-เขมร.

ฆ้องกระแต

หมายถึงน. ฆ้องขนาดเล็ก ใช้บรรเลงในวงปี่พาทย์มอญ โดยทำร้านฆ้องโค้งงอขึ้นเหมือนฆ้องมอญแต่ปลายสั้นกว่า วงหนึ่งมีลูกฆ้อง ๑๑ ลูก หรือใช้แขวนกับไม้สำหรับถือตีเป็นสัญญาณในการอยู่เวรยามหรือแจ้งข่าวสารต่าง ๆ.

กระแต

หมายถึงน. ชื่อฆ้องขนาดเล็ก ใช้บรรเลงในวงปี่พาทย์มอญ โดยทำร้านฆ้องโค้งงอขึ้นเหมือนฆ้องมอญแต่ปลายสั้นกว่า วงหนึ่งมีลูกฆ้อง ๑๑ ลูก หรือใช้แขวนกับไม้ สำหรับถือตีเป็นสัญญาณในการอยู่เวรยามหรือแจ้งข่าวสารต่าง ๆ เรียกว่า ฆ้องกระแต.

กระด้ง

หมายถึงน. ภาชนะรูปแบน ขอบกลม สำหรับฝัดข้าวเป็นต้น, ถ้าขนาดใหญ่ เรียกว่า กระด้งมอญ, ถ้ามีตาห่าง เรียกว่า ตะแกรง.

สีเสียดแก่น

หมายถึงดู สีเสียด ๑ (๑).

พริกแกว

หมายถึงดู ขี้หนู ๑ (๑).

ถั่วนา

หมายถึงดู กระด้าง ๑ (๑).

ลูกเอ็น,ลูกเอ็ล

หมายถึงดู กระวาน ๑ (๑).

สีเสียดเหนือ

หมายถึงดู สีเสียด ๑ (๑).

ระกำนา,ระกำป่า

หมายถึงดู ระกำ ๑ (๑).

เปราะหอม

หมายถึงดู เปราะ ๑ (๑).

เอลา

หมายถึง[-ลา] ดู กระวาน ๑ (๑).