ผลการค้นหา

ฟันดาบ

หมายถึงน. การต่อสู้กันด้วยดาบ เช่น เขาเก่งในทางฟันดาบ.

เข็ดเขี้ยว

หมายถึงก. ไม่กล้าสู้เพราะเคยต่อสู้กัน แล้วสู้ไม่ได้.

ต้านทาน

หมายถึงก. ขัดขวาง, ยับยั้ง, ต่อสู้ยันไว้.

ละเลงเลือด

หมายถึงว. อาการที่ต่อสู้กันจนเลือดออกมากเปรอะไปด้วยกัน เช่น ทั้ง ๒ ฝ่ายต่อสู้กันถึงขั้นละเลงเลือด.

พาหุยุทธ์

หมายถึงน. การต่อสู้ด้วยแขน, การชกมวย, การปลํ้า. (ป.).

ถึงเป็นถึงตาย

หมายถึงว. อย่างเอาจริงเอาจังเกินไป, อย่างรุนแรง เช่น ต่อสู้กันอย่างถึงเป็นถึงตาย.

บุคคลธรรมดา

หมายถึง[บุกคน-] น. คน, มนุษย์ปุถุชน.

ทิพยมานุษ

หมายถึงน. ครึ่งเทพครึ่งมนุษย์. (ส.).

รบรา

หมายถึงก. ต่อสู้กัน เช่น รบราฆ่าฟันกันเอง.

เข่าลอย

หมายถึงน. ท่าต่อสู้ของกีฬามวยไทยโดยกระโดดให้ตัวลอยแล้วใช้เข่ากระแทกคู่ต่อสู้.

พิฆน์

หมายถึงน. อุปสรรค; เครื่องกีดขวาง, แก่ง. (ส. วิฆน).

ประยุทธ์

หมายถึงก. รบ, ต่อสู้. (ส. ปฺรยุทฺธ).