ค้นเจอ 469 รายการ

จี่นายโม้

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. จิ้งโกร่ง. (ดู จิ้งโกร่ง).

ภาษาคำควบมากพยางค์

หมายถึงน. ภาษาแบบที่มีการสร้างคำด้วยการประกอบหน่วยคำหลาย ๆ หน่วยเข้าเป็นคำเดียวกัน ทำให้คำหนึ่ง ๆ มีความยาวหลายพยางค์ เช่น ภาษาเวลส์ ภาษาเอสกิโม ภาษาอินเดียนแดง. (อ. polysynthetic language).

ฮอด

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน, พายัพ) ก. รอด, พ้น, ถึง.

งึน

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน; โบ) น. เงิน.

แจบ

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. สนิท; แจ้ง, ชัด.

กะปอม

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. กิ้งก่า. (ดู กิ้งก่า).

แก่

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. ลาก เช่น แก่เกวียน.

แข้

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. จระเข้ (ดู จระเข้).

จี่โป่ง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. จิ้งโกร่ง. (ดู จิ้งโกร่ง).

ต่ำ

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน ก. ทอ เช่น ต่ำหูก.

เจ๊า

หมายถึงก. เลิกกันไป, ไม่ได้ไม่เสีย. (ภาษาการพนัน).

เพลงออกสิบสองภาษา

หมายถึงน. เพลงที่บรรเลงต่อท้ายเพลงแม่บท โดยนำเพลงที่บรรเลงออกสำเนียงภาษาของชาติอื่น ๆ มารวมกันเข้าเป็นชุด มี ๑๒ ภาษา.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ