ตัวกรองผลการค้นหา
ชู
หมายถึงก. ยกขึ้นสูงกว่าระดับเดิม เช่น ชูมือ, บำรุงให้ดีขึ้น เช่น ชูกำลัง.
อัจฉริยลักษณ์,อัจฉริยลักษณะ
หมายถึงน. ลักษณะดีเด่นเป็นที่น่าอัศจรรย์ เช่น อัจฉริยลักษณ์ของภาษาไทย อัจฉริยลักษณะของมหาบุรุษ.
มุมเท
หมายถึง(แม่เหล็ก) น. มุมระหว่างแนวทิศของสนามแท้ของแม่เหล็กโลกกับแนวระดับ.
พอสถานประมาณ
หมายถึงว. เพียงระดับปานกลาง เช่น เขามีความรู้พอสถานประมาณ, พอสัณฐานประมาณ ก็ว่า.
ส่วย
หมายถึงน. ชนชาติพูดภาษาตระกูลมอญ-เขมรพวกหนึ่ง อยู่ทางภาคอีสาน.
พาณี
หมายถึงน. เสียง, ถ้อยคำ, ภาษา; เจ้าแม่แห่งวาจา คือ พระสรัสวดี. (ป., ส. วาณี).
คำเติม
หมายถึงน. คำที่เติมข้างหน้า ตรงกลาง หรือ ข้างหลัง ของคำตั้งในภาษาคำติดต่อ.
พื้นฐาน
หมายถึงน. รากฐาน เช่น เขามีพื้นฐานวิชาภาษาอังกฤษดี, หลักความรู้เบื้องต้น เช่น วิชาพื้นฐาน.
ศาลเพียงตา
หมายถึงน. ศาลเทพารักษ์ที่ทำขึ้นชั่วคราว มีระดับเสมอนัยน์ตา เพื่อความเคารพและสวัสดิมงคลเป็นต้น.
ศาสตราจารย์
หมายถึง[สาดตฺรา-, สาดสะตฺรา-] น. ตำแหน่งทางวิชาการชั้นสูงสุดของสถาบันระดับอุดมศึกษา.
ประพาสต้น
หมายถึง(ราชา) ก. เที่ยวไปเป็นการส่วนพระองค์, เที่ยวไปอย่างไม่เป็นทางการ, ใช้ว่า เสด็จประพาสต้น.
เทวนาครี
หมายถึง[เทวะนาคะรี] น. อักษรที่ใช้สำหรับเขียนภาษาสันสกฤต.