ผลการค้นหา

กวางตุ้ง

หมายถึง[กฺวาง-] น. ชาวจีนในมณฑลกวางตุ้งของประเทศจีน, เรียกภาษาของชาวจีนในมณฑลนี้ ว่า ภาษากวางตุ้ง.

กระชง

หมายถึง(โบ) ว. งง, ชะงัก, ประหม่า, เช่น นอนกระชงใจคราง ครั่นแค้น. (นิ. ตรัง), ภาษาถิ่นปักษ์ใต้ใช้ว่า ชง.

คัดไทย

หมายถึงน. วิชาคัดภาษาไทยตามที่ครูสั่ง.

ตันติภาษา

หมายถึงน. ภาษาที่มีแบบแผน. (ส.; ป. ตนฺติภาสา).

กอมก้อ

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกะเพรา. (ดู กะเพรา).

กุโนกามอ

หมายถึง(ถิ่น-ปัตตานี) น. ต้นคนทีเขมา. (ดู คนทีเขมา).

เกี๋ยง

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. ขีดกา, ขีดไขว้.

น้ำโบย

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. กระบวย. (ดู กระบวย ๑).

นุ้ย

หมายถึงว. อ้วน, อวบ; (ถิ่น-ปักษ์ใต้) เล็ก.

หน่าง

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. อวน, ข่าย; รั้ว, คู.

มูสัง

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. อีเห็น. (ดู อีเห็น).

ละครเร่

หมายถึงน. ละครที่ออกไปแสดงตามที่ต่าง ๆ ไม่ได้แสดงประจำถิ่น.