ตัวกรองผลการค้นหา
ต่อความยาวสาวความยืด
หมายถึงก. พูดกันไปพูดกันมาให้มากเรื่องเกินสมควร.
แจง
หมายถึงก. กระจายออกเป็นส่วน ๆ เช่น แจงเบี้ย แจงถั่ว, พูดหรือเขียนขยายความออกไป ในคำว่า ชี้แจง. น. เรียกเทศน์สังคายนาว่า เทศน์แจง.
ญิบ
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ว. สอง เช่น ญิบพัน ว่า สองพัน, หญิบ ก็ใช้.
โว้เว้
หมายถึงก. พูดเสียงเอ็ดอึง, พูดหาเรื่อง, พูดเหลวไหล; ทำเหลวไหล.
อีคว่ำอีหงาย
หมายถึงน. เรียกการเล่นชนิดหนึ่งในจำพวกหมากแยก ซึ่งมีการกินหงายเบี้ย.
วทะ
หมายถึง[วะ-] น. คำพูด. ก. พูด, กล่าว. (ป.).
ลากเสียง
หมายถึงก. อาการที่พูดยานคางในความว่า พูดลากเสียง.
ผิดวาจา
หมายถึงว. ไม่รักษาคำพูด, ผิดคำพูด ก็ว่า.
เคยปาก
หมายถึงก. พูดอย่างนั้นเสมอ ๆ, พูดจนเป็นนิสัย.
แก้
หมายถึงน. ชื่อเบี้ยตัวโต ๆ สำหรับขัดผ้านุ่งให้ผิวเป็นมัน เช่น ผ้าลาย เรียกว่า เบี้ยอีแก้ หรือ เบี้ยแก้ใหญ่. (ดู เบี้ยแก้ ประกอบ).
ยุค
หมายถึงน. คู่, ทั้งสอง. (ป., ส.).
พัตติงสะ
หมายถึงว. สามสิบสอง. (ป.).