ผลการค้นหา

กระเซ้า

หมายถึงก. พูดรบเร้า, พูดเย้าแหย่.

พ่อลิ้นทอง

หมายถึง(ปาก) น. คนที่พูดดี พูดเก่ง หรือพูดคล่องน่าฟัง.

เสียคำพูด

หมายถึงก. ไม่ทำตามที่พูดไว้, ไม่รักษาคำพูด.

พรางพรอก

หมายถึง[-พฺรอก] ก. พูดลวง, แสร้งพูด.

พูดจริงทำจริง

หมายถึงก. ทำได้อย่างที่พูดไว้, รักษาคำพูด.

ต่อความยาวสาวความยืด

หมายถึงก. พูดกันไปพูดกันมาให้มากเรื่องเกินสมควร.

โว้เว้

หมายถึงก. พูดเสียงเอ็ดอึง, พูดหาเรื่อง, พูดเหลวไหล; ทำเหลวไหล.

ไม่ยี่หระ

หมายถึงก. ไม่สะทกสะท้าน, ไม่ไยดี, เช่น ใครจะด่าว่าอย่างไร เขาก็ไม่ยี่หระ.

วทะ

หมายถึง[วะ-] น. คำพูด. ก. พูด, กล่าว. (ป.).

ลากเสียง

หมายถึงก. อาการที่พูดยานคางในความว่า พูดลากเสียง.

ผิดวาจา

หมายถึงว. ไม่รักษาคำพูด, ผิดคำพูด ก็ว่า.

เคยปาก

หมายถึงก. พูดอย่างนั้นเสมอ ๆ, พูดจนเป็นนิสัย.