ค้นเจอ 2,870 รายการ

สัญจาระ

หมายถึง[-ระ] น. การเดินไป, การเที่ยวไป. (ป., ส.).

ระเร,ระเร่

หมายถึงก. เที่ยวเตร่ไปในที่ต่าง ๆ โดยไม่กำหนด, ไถล.

ขัดลาภ

หมายถึงก. ทำให้ไม่ได้รับสิ่งที่จะพึงได้, ทำให้ไม่มีโชค.

โคเพลาะ

หมายถึง[-เพฺลาะ] น. วัวโทนเที่ยวไปโดดเดี่ยว.

หามรุ่งหามค่ำ

หมายถึงว. ตลอดวันตลอดคืน เช่น เที่ยวหามรุ่งหามค่ำ.

นรเศรษฐ์

หมายถึง[นอระ-] น. คนประเสริฐ; พระราชา. (ส.).

ชเล

หมายถึง(โบ) น. ทะเล, ในนํ้า, ใช้เป็นส่วนหน้าสมาสก็มี เช่น ชเลจร ว่า ผู้เที่ยวไปในนํ้า.

เวทย์

หมายถึงว. พึงรู้, ควรรู้. (ส.).

ประโลม

หมายถึงก. ทำให้เป็นที่เบิกบานพึงอกพึงใจ.

อาภัพเหมือนปูน

หมายถึง(สำ) ทำดีแต่มักถูกมองข้ามไปหรือไม่มีใครมองเห็น คล้ายในการกินหมาก จะต้องมีหมาก พลู ปูน ๓ อย่างประกอบกัน แต่คนมักพูดว่า กินหมากกินพลู โดยมิได้พูดถึงปูนเลย จะพูดถึงบ้างก็เป็นไปในทางที่ไม่ดีว่า ปูนกัดปาก.

ขวัด

หมายถึง[ขฺวัด] ก. ขวิด, กวัด, ขัด, เช่น แรดควายขวางขวัดอยู่. (ลอ).

ร่อนเร่

หมายถึงก. เที่ยวเตร่ไปไม่เป็นกำหนดที่ทาง, เร่ร่อน หรือ เร่ร่าย ก็ว่า.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ