ผลการค้นหา

มัน

หมายถึงส. คำใช้แทนผู้ที่เราพูดถึง สำหรับผู้ใหญ่เรียกผู้น้อย มีเด็กเป็นต้นตามสถานะที่ควร สำหรับเรียกผู้อื่นอย่างไม่ยกย่อง และสำหรับเรียกสัตว์หรือสิ่งอื่นทั่ว ๆ ไปตามที่ควร, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๓.

สิ่งของ

หมายถึงน. วัตถุต่าง ๆ เช่น ก่อนลงจากรถควรตรวจสิ่งของให้ครบถ้วน, ของ หรือ ข้าวของ ก็ว่า.

ใด หนึ่ง,...ใด...หนึ่ง

หมายถึงว. ใครก็ได้, อะไรก็ได้, เช่น คนใดคนหนึ่ง สิ่งใดสิ่งหนึ่ง.

คบคนให้ดูหน้า ซื้อผ้าให้ดูเนื้อ

หมายถึง(สำ) ก. จะพิจารณาคนหรือสิ่งใดสิ่งหนึ่งให้พิจารณาอย่างละเอียดรอบคอบ.

บัพพาชนียกรรม

หมายถึง[บับพาชะนียะกำ] น. กรรมที่สงฆ์ทำแก่ภิกษุที่จะพึงขับไล่, พิธีขับไล่บุคคลที่พึงขับไล่. (ป. ปพฺพาชนียกมฺม).

กัปปิยภัณฑ์

หมายถึงน. สิ่งของที่ควรแก่ภิกษุ ได้แก่ ปัจจัย ๔ คือจีวร อาหาร ที่อยู่อาศัย ยารักษาโรค และสิ่งอื่น ๆ เช่น ร่ม รองเท้า.

ง่วน

หมายถึงว. เพลินทำเพลินเล่นอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง. (จ. หง่วน).

เหนาะ ๆ

หมายถึงว. อาการที่ได้สิ่งใดสิ่งหนึ่งมาอย่างสะดวกหรือคล่อง เช่น ได้กำไรมาเหนาะ ๆ.

อาจริยวัตร

หมายถึงน. กิจที่ควรประพฤติต่ออาจารย์. (ป. อาจริยวตฺต).

พจนีย์

หมายถึง[พดจะนี] ว. ควรว่ากล่าว. น. คำติเตียน. (ส.).

กรีฑารมย์

หมายถึงว. เป็นที่ยินดีในกรีฑา เช่น สองท้าวเสมอกัน และควรที่กรีฑารมย์. (สมุทรโฆษ).

ดัดจริต

หมายถึง[-จะหฺริด] ก. แสร้งทำกิริยาหรือวาจาให้เกินควร.