ผลการค้นหา

เวทย์

หมายถึงว. พึงรู้, ควรรู้. (ส.).

น้ำเย็นปลาตาย

หมายถึง(สำ) น. คำพูดที่ไพเราะอ่อนหวานทำให้ตายใจ อาจเป็นโทษเป็นภัยได้, มักพูดเข้าคู่กับ นํ้าร้อนปลาเป็น.

ทะลุกลางปล้อง

หมายถึงก. พูดสอดขึ้นมาในเวลาที่เขากำลังพูดกันอยู่.

ประโลม

หมายถึงก. ทำให้เป็นที่เบิกบานพึงอกพึงใจ.

หยอด

หมายถึงก. ใส่ลงหรือเทลงคราวละน้อย ๆ; แถมคำชมหรือคำพูดคมคาย.

อภิชิต

หมายถึงว. มีชัย, ชนะแล้ว. (ป., ส.).

เดโชชัย

หมายถึงน. ความชนะด้วยอำนาจ. (ป., ส.).

วาจา

หมายถึงน. ถ้อยคำ, คำกล่าว, คำพูด, เช่น วาจาสุภาพ วาจาอ่อนหวาน วาจาสัตย์. (ป., ส.).

กระเซ้า

หมายถึงก. พูดรบเร้า, พูดเย้าแหย่.

สะเงาะสะแงะ

หมายถึงว. เปะปะอย่างคนเมา เช่น เดินสะเงาะสะแงะ พูดจาสะเงาะสะแงะ.

พำพึม,พำ ๆ,พึม ๆ

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงคนพูดหรือบ่นค่อย ๆ, พึมพำ ก็ว่า.

ซุบซิบ

หมายถึงก. พูดกันเบา ๆ ไม่ต้องการให้คนอื่นได้ยิน, กระซุบกระซิบ ก็ว่า.