ตัวกรองผลการค้นหา
ภารโรง
หมายถึง[พาน-] น. ผู้รักษาและทำความสะอาดสถานที่.
จัณฑวาตา
หมายถึง(แบบ) น. ลมร้าย เช่น จัณฑวาตารำพายพาน. (สมุทรโฆษ).
สมภาร
หมายถึง[-พาน] น. พระที่เป็นเจ้าอาวาส. (ป., ส. สมฺภาร).
ภารยา
หมายถึง[พาระ-, พานระ-] น. ภรรยา. (ส.).
พานแว่นฟ้า
หมายถึงน. พานที่ซ้อนกัน ๒ ชั้น ชนิดหนึ่งประดับมุกหรือกระจกเป็นต้น ใบบนเป็นพานทรงสูงซ้อนกันอยู่บนตะลุ่ม อีกชนิดหนึ่งทำด้วยโลหะจำหลักลายกะไหล่ทอง ใบบนเป็นพานเล็กซ้อนอยู่บนพานใหญ่.
พานร
หมายถึง[พานอน] น. ลิง. (ป., ส. วานร).
ศรี
หมายถึง[สี] น. พลู. (ม.); (ราชา) หมากพลู เรียกว่า พระศรี.
ถึงแก่อนิจกรรม
หมายถึงก. ตาย (ใช้แก่พระยาพานทองหรือเทียบเท่า).
พานกลีบบัว
หมายถึงน. พานที่ริมปากทำเป็นรูปกลีบบัวโดยรอบ.
คลุมปัก,คลุมปิด
หมายถึง(ราชา) น. กรวยทำด้วยผ้าปักสำหรับครอบพาน.
ตะลุ่ม
หมายถึงน. ภาชนะมีเชิงคล้ายพาน แต่ปากคลุ่ม สำหรับใส่ของ.
มังสี
หมายถึงน. พานรูปรีใช้รองสังข์รดนํ้าเป็นต้น.