ตัวกรองผลการค้นหา
อาน,อาน-,อาน-
หมายถึง[อานะ-] น. ลมหายใจเข้า, นิยมใช้เข้าคู่กับ อปานะ คือ ลมหายใจออก เป็น อานาปานะ = ลมหายใจเข้าและลมหายใจออก ในคำว่า อานาปานัสสติ = สติที่กำหนดลมหายใจเข้าและลมหายใจออก. (ป., ส.).
ภารโรง
หมายถึง[พาน-] น. ผู้รักษาและทำความสะอาดสถานที่.
แล่นขวางลม
หมายถึงก. แล่นเรือใบโดยตั้งใบเรือให้ทำมุมประมาณ ๙๐° กับทิศทางลมเพื่อให้ถึงจุดหมายซึ่งอยู่ขวางทิศทางลม.
แล่นทวนลม
หมายถึงก. แล่นเรือใบเฉียงไปเฉียงมาแบบสลับฟันปลาเพื่อให้ถึงจุดหมายซึ่งอยู่ทางด้านต้นลม, แล่นก้าว ก็ว่า.
พานพระขันหมาก,พระขันหมาก
หมายถึง(โบ; ราชา) น. พานมีรูปทรงคล้ายพานแว่นฟ้า ทำด้วยทองคำ จำหลักลวดลายลงยาสี เป็นเครื่องราชูปโภค ใช้เฉพาะพระเจ้าแผ่นดิน ในพานประกอบด้วย ตลับพู่ใส่ขี้ผึ้ง ๑ มังสี ๒ สำหรับใส่หมากเจียน ๑ หมากทั้งลูก ๑ ซองพลู ๒ สำหรับใส่พลูจีบ ๑ พลูทั้งใบ ๑ ตลับใส่กระวาน ๑ ตลับใส่ยาฝอย ๑ และพระแสงกรรบิด ๑, พานพระศรี ก็ว่า.
สงัดคลื่นสงัดลม
หมายถึงก. ไม่มีคลื่นไม่มีลม เช่น ทะเลสงัดคลื่นสงัดลม.
หัวด้วน
หมายถึงน. เรียกลมพายุที่เกิดขึ้นอย่างปัจจุบันทันด่วนแล้วหายไปว่า ลมหัวด้วน.
กินลม
หมายถึงก. ต้านลม, รับลม, เช่น ว่าวกินลม ใบเรือกินลม.
สมภาร
หมายถึง[-พาน] น. พระที่เป็นเจ้าอาวาส. (ป., ส. สมฺภาร).
ภารยา
หมายถึง[พาระ-, พานระ-] น. ภรรยา. (ส.).
ธารยักษ์
หมายถึงน. ชื่อโรคลมอย่างหนึ่ง.
กระแสลม
หมายถึงน. สายลมพัด.