ค้นเจอ 516 รายการ

อาน,อาน-,อาน-

หมายถึง[อานะ-] น. ลมหายใจเข้า, นิยมใช้เข้าคู่กับ อปานะ คือ ลมหายใจออก เป็น อานาปานะ = ลมหายใจเข้าและลมหายใจออก ในคำว่า อานาปานัสสติ = สติที่กำหนดลมหายใจเข้าและลมหายใจออก. (ป., ส.).

ภารโรง

หมายถึง[พาน-] น. ผู้รักษาและทำความสะอาดสถานที่.

แล่นขวางลม

หมายถึงก. แล่นเรือใบโดยตั้งใบเรือให้ทำมุมประมาณ ๙๐° กับทิศทางลมเพื่อให้ถึงจุดหมายซึ่งอยู่ขวางทิศทางลม.

แล่นทวนลม

หมายถึงก. แล่นเรือใบเฉียงไปเฉียงมาแบบสลับฟันปลาเพื่อให้ถึงจุดหมายซึ่งอยู่ทางด้านต้นลม, แล่นก้าว ก็ว่า.

พานพระขันหมาก,พระขันหมาก

หมายถึง(โบ; ราชา) น. พานมีรูปทรงคล้ายพานแว่นฟ้า ทำด้วยทองคำ จำหลักลวดลายลงยาสี เป็นเครื่องราชูปโภค ใช้เฉพาะพระเจ้าแผ่นดิน ในพานประกอบด้วย ตลับพู่ใส่ขี้ผึ้ง ๑ มังสี ๒ สำหรับใส่หมากเจียน ๑ หมากทั้งลูก ๑ ซองพลู ๒ สำหรับใส่พลูจีบ ๑ พลูทั้งใบ ๑ ตลับใส่กระวาน ๑ ตลับใส่ยาฝอย ๑ และพระแสงกรรบิด ๑, พานพระศรี ก็ว่า.

สงัดคลื่นสงัดลม

หมายถึงก. ไม่มีคลื่นไม่มีลม เช่น ทะเลสงัดคลื่นสงัดลม.

หัวด้วน

หมายถึงน. เรียกลมพายุที่เกิดขึ้นอย่างปัจจุบันทันด่วนแล้วหายไปว่า ลมหัวด้วน.

กินลม

หมายถึงก. ต้านลม, รับลม, เช่น ว่าวกินลม ใบเรือกินลม.

สมภาร

หมายถึง[-พาน] น. พระที่เป็นเจ้าอาวาส. (ป., ส. สมฺภาร).

ภารยา

หมายถึง[พาระ-, พานระ-] น. ภรรยา. (ส.).

ธารยักษ์

หมายถึงน. ชื่อโรคลมอย่างหนึ่ง.

กระแสลม

หมายถึงน. สายลมพัด.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ