ผลการค้นหา

ศักดิ์ศรี

หมายถึงน. เกียรติศักดิ์ เช่น ประพฤติตนไม่สมศักดิ์ศรี.

สวการย์

หมายถึงน. หน้าที่หรือธุระของตนเอง. (ส. สฺวการฺย).

สวราชย์

หมายถึงน. ความเป็นเอกราช; การปกครองด้วยตนเอง. (ส. สฺวราชฺย).

อัตตา

หมายถึงน. ตน. (ป.; ส. อาตฺมนฺ, อาตฺมา).

อิสรภาพ

หมายถึงน. ความเป็นใหญ่, ความเป็นไทแก่ตัว; การปกครองตนเอง.

น้ำพักน้ำแรง

หมายถึงน. แรงที่เกิดจากความมานะพยายามของตนเอง.

วางตัว

หมายถึงก. ประพฤติตน เช่น วางตัวไม่ดี คนอื่นจะดูถูกได้, ปฏิบัติตน เช่น วางตัวเป็นกลาง ไม่เข้าข้างใคร.

รู้เห็น

หมายถึงก. รู้และเห็นเหตุการณ์ด้วยตนเอง เช่น เขาเป็นพยานที่รู้เห็น.

พุทธมามกะ

หมายถึง[พุดทะมามะกะ] น. ผู้ประกาศตนว่าพระพุทธเจ้าเป็นพระบรมศาสดาของตน, ผู้ประกาศตนว่าเป็นผู้นับถือพระพุทธศาสนา.

สามิภักดิ์

หมายถึงน. ความจงรักภักดีต่อเจ้านาย, การยอมตนหรือมอบตนอยู่ใต้อำนาจ. ก. จงรักภักดีเจ้านาย, ยอมตนหรือมอบตนอยู่ใต้อำนาจ, สวามิภักดิ์. (ป. สามิ + ส. ภกฺติ; ส. สฺวามินฺ + ภกฺติ).

ลำแข้ง

หมายถึงน. กำลังความสามารถในการทำมาหากินด้วยตนเองไม่ต้องพึ่งใคร เช่น หากินด้วยลำแข้งของตนเองจนมั่งมี, ปลีแข้ง ก็ว่า.

ต่อบุหรี่

หมายถึงก. นำบุหรี่ของผู้อื่นที่ติดไฟแล้วมาจ่อกับบุหรี่ของตน แล้วดูด เพื่อให้บุหรี่ของตนติดไฟ.