ผลการค้นหา

ล้มละลาย

หมายถึงก. สิ้นเนื้อประดาตัว, หมดทรัพย์สมบัติของตัว; (กฎ) มีหนี้สินล้นพ้นตัว และศาลได้มีคำพิพากษาให้ล้มละลาย.

กระโหย่ง

หมายถึง[-โหฺย่ง] ก. ทำให้สูงขึ้น เช่น กระโหย่งตัว, ทำสิ่งที่รวมตัวกันให้โปร่งหรือขยายตัวให้หลวมขึ้น เช่น กระโหย่งฟาง, กระหย่ง หย่ง หรือ โหย่ง ก็ว่า.

งอ

หมายถึงว. ลักษณะที่มีส่วนปลายหักโค้งเข้าหาตัวมันเองเช่นรูปอย่างขอ; เรียกหน้าซึ่งมีสีหน้าแสดงอาการโกรธ ไม่พอใจ หรือไม่ได้อย่างใจเป็นต้นว่า หน้างอ. ก. ทำให้มีรูปหรือเป็นเช่นนั้น, เรียกอาการของคนที่หัวเราะจนตัวงอว่า หัวเราะงอ.

แววหัวตัวหนังสือ

หมายถึงน. หัวของพยัญชนะไทยบางตัวที่มีลักษณะเป็นวงกลม เช่นหัวตัว ค ด ง ถ.

จับเป็น

หมายถึงก. จับตัวมาให้ได้โดยไม่ทำให้ตาย.

ชายคา

หมายถึงน. ส่วนที่สุดของหลังคาที่ยื่นพ้นตัวเรือนออกมา.

ชูโรง

หมายถึงน. ตัวแสดงที่ทำให้คณะดีขึ้น.

ตัดช่องน้อยแต่พอตัว

หมายถึง(สำ) ก. เอาตัวรอดแต่ผู้เดียว.

ทะท้าว

หมายถึงว. อาการที่ตัวสั่นเทา ๆ.

ระเบียน

หมายถึงน. ทะเบียน, แบบ, เช่น ระเบียนประจำตัวนักเรียน.

เลี้ยงปากเลี้ยงท้อง

หมายถึงก. ทำมาหากินพอเลี้ยงตัว.

เสือจนท่า ข้าจนทาง

หมายถึง(สำ) จำเป็นต้องยอมเพื่อเอาตัวรอด.