ตัวกรองผลการค้นหา
ข้าหลวง
หมายถึงน. (โบ) คนที่ถวายตัวเป็นข้าของพระเจ้าแผ่นดินหรือเจ้านาย, คนใช้ของพระเจ้าแผ่นดินหรือเจ้านาย.
พระพุทธเจ้าอยู่หัว
หมายถึงน. คำเรียกพระเจ้าแผ่นดินด้วยความนับถือ.
อัครมเหสี
หมายถึงน. พระมเหสีเอกของพระเจ้าแผ่นดิน.
ภูมิบาล,ภูมิภุช
หมายถึง[พูมิ-] น. พระเจ้าแผ่นดิน. (ส.).
รับราชการ
หมายถึงก. เข้าทำงานของรัฐบาลหรือของพระเจ้าแผ่นดิน.
โรงธาร,โรงธารคำนัล
หมายถึงน. ท้องพระโรง, ห้องเป็นที่ออกขุนนางของพระเจ้าแผ่นดิน.
สมมติเทพ
หมายถึงน. เทวดาโดยสมมติ หมายถึง พระเจ้าแผ่นดิน.
ลูกหลวง
หมายถึงน. ลูกของพระเจ้าแผ่นดิน; (โบ) เรียกเมืองเอกที่พระโอรสของพระเจ้าแผ่นดินไปครองว่า เมืองลูกหลวง.
ธรณีศวร
หมายถึงน. ผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน, พระเจ้าแผ่นดิน. (ส. ธรณี + อิศฺวร).
ราชา
หมายถึงน. พระเจ้าแผ่นดิน, พระมหากษัตริย์. (ป., ส.).
พระองค์
หมายถึง(ราชา) น. ตัว เช่น รู้สึกพระองค์ เผลอพระองค์; ลักษณนามใช้แก่พระพุทธเจ้า เทพผู้เป็นใหญ่ พระเจ้าแผ่นดิน พระราชวงศ์ตั้งแต่ชั้นพระองค์เจ้าขึ้นไป และสมเด็จพระสังฆราช เช่น พระมหากษัตริย์ ๒ พระองค์. (ราชา) ส. สรรพนามบุรุษที่ ๓ ใช้แก่พระเจ้าแผ่นดิน พระราชวงศ์ตั้งแต่ชั้นพระองค์เจ้าขึ้นไป และสมเด็จพระสังฆราช เช่น พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช พระองค์เป็นปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์จักรี.
มหิษี
หมายถึงน. ชายาพระเจ้าแผ่นดิน. (ส.; ป. มเหสี).