ผลการค้นหา

ทรัพยากรธรณี

หมายถึงน. ทรัพย์อันอยู่ใต้แผ่นดิน เช่น แร่ธาตุ นํ้ามัน.

บัวบาท

หมายถึงน. เท้าที่มีบัวรอง, หมายเอาเท้าผู้มีบุญอย่างพระพุทธเจ้า นิยมว่าพระพุทธเจ้ามีดอกบัวผุดขึ้นรับพระบาท, ใช้เลือนมาหมายถึงพระบาทของพระเจ้าแผ่นดินด้วย.

ฮาเร็ม

หมายถึงน. สถานที่ที่จัดไว้ให้เป็นที่อยู่ของบรรดานางสนมหรือนางบำเรอของพระเจ้าแผ่นดิน ผู้มีอำนาจ หรือเศรษฐีที่เป็นมุสลิม มักจะเป็นประเทศในแถบเอเชียตะวันออกกลางและอินเดียสมัยที่มุสลิมปกครองเป็นต้น. (อ. harem).

พสุนธรา

หมายถึง[พะสุนทะ-] น. แผ่นดิน. (ป. วสุนฺธรา; ส. ).

เดื่อง

หมายถึง(แบบ) ก. กระเดื่อง เช่น แผ่นดินดื่นเดื่องไหว. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).

วสุนธรา

หมายถึง[-สุนทะ-] น. แผ่นดิน, พื้นดิน. (ป., ส.).

ธาตรี

หมายถึง[ทาตฺรี] (แบบ) น. แผ่นดิน, โลก, ในบทกลอนใช้ว่า ธาษตรี ก็มี. (ส.).

ปถพี

หมายถึง[ปะถะ-] น. แผ่นดิน. (ส. ปฺฤถวี; ป. ปวี).

เมทนี,เมทินี

หมายถึง[เมทะ-] น. แผ่นดิน. (ป. เมทนี, เมทินี; ส. เมทินี).

อติราช

หมายถึง[อะติราด] น. เจ้าแผ่นดินผู้ยิ่งใหญ่, มหาราช. (ป.).

ไผทโกรม

หมายถึง[-โกฺรม] น. แผ่นดินตํ่า หมายความว่า ใต้หล้า คือ พื้นโลกเรานี้.

ธาษตรี

หมายถึง[ทาดตฺรี] (กลอน) น. แผ่นดิน, โลก. (ส. ธาตฺรี).