ผลการค้นหา

ราชทินนาม

หมายถึง[ราดชะทินนะนาม] น. ชื่อบรรดาศักดิ์หรือสมณศักดิ์ชั้นสัญญาบัตรที่พระเจ้าแผ่นดินพระราชทาน.

อภิเษก

หมายถึงก. แต่งตั้งโดยการทำพิธีรดนํ้า เช่นพิธีขึ้นเสวยราชย์ของพระเจ้าแผ่นดิน. (ส.; ป. อภิเสก).

ราชาศัพท์

หมายถึงน. คำเฉพาะใช้สำหรับเพ็ดทูลพระเจ้าแผ่นดินและเจ้านาย, ต่อมาหมายรวมถึงคำที่ใช้กับพระภิกษุสงฆ์ ข้าราชการ และสุภาพชนด้วย.

โชยงการ

หมายถึง[ชะโยง-] (กลอน; ตัดมาจาก ราชโยงการ) น. พระดำรัสของพระเจ้าแผ่นดิน เช่น ภูวไนยผายโอษฐอื้นโชยงการ. (ตะเลงพ่าย).

เงินหลวง

หมายถึง(ปาก) น. เงินที่เป็นของแผ่นดินหรือรัฐ.

ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท

หมายถึงส. คำใช้แทนผู้ที่เราพูดด้วย ใช้กับพระเจ้าแผ่นดินและสมเด็จพระบรมราชินีนาถ, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.

ราชโทรหะ

หมายถึง[-โทฺร-] น. การทรยศต่อแผ่นดิน. (ส.).

ภูดล

หมายถึงน. พื้นโลก, แผ่นดิน. (ส.).

เทพนิยม

หมายถึง[เทบ-] น. ลัทธิที่เชื่อว่ามีพระเจ้าจำนวนมากประจำอยู่ในสรรพสิ่ง แต่พระเจ้านั้นไม่มีอำนาจครอบครองโลก.

ถัณฑิลสายี

หมายถึงว. นอนเหนือแผ่นดิน. (ป.).

พระพุทธเจ้า

หมายถึงน. คำเรียกพระบรมศาสดาแห่งพระพุทธศาสนา, ใช้เป็นคำนำหน้าชื่อพระเจ้าแผ่นดิน เช่น พระพุทธเจ้าเสือ.

ขันหมาก

หมายถึง(โบ; ราชา) น. เรียกพานใส่หมากพลูของพระเจ้าแผ่นดินว่า พานพระขันหมาก หรือ พระขันหมาก, พานพระศรี ก็ว่า.