ผลการค้นหา

เหยเก

หมายถึงว. เบ้เบี้ยวไป (ใช้แก่หน้า).

คอตั้งบ่า

หมายถึงว. อาการที่แหงนหน้าขึ้นสูง ๆ.

เซียว

หมายถึงว. ไม่สดใส, ไม่สดชื่น, (ใช้แก่หน้า).

คนจร

หมายถึงน. คนแปลกหน้า, คนที่ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง.

เตรียมตัว

หมายถึงก. จัดแจงไว้ให้พร้อมเพื่อรับเหตุการณ์ข้างหน้า, ทำตัวให้พร้อม.

จ๊ะเอ๋

หมายถึงน. ชื่อการเล่นชนิดหนึ่งที่ผู้หนึ่งโผล่หน้าหรือเปิดหน้าแล้วพูดว่า “จ๊ะเอ๋” กับอีกผู้หนึ่งซึ่งมักเป็นเด็ก.

พรรษฤดู

หมายถึง[พันสะรึดู] น. หน้าฝน. (ส.).

จตุรพักตร์

หมายถึงว. “ผู้มี ๔ หน้า” คือ พระพรหม.

จำ

หมายถึงก. กำหนดไว้ในใจ, ระลึกได้, เช่น จำหน้าได้.

จูบฝุ่น

หมายถึง(ปาก) ก. หกล้มหน้าควํ่า.

ตัวเชิด

หมายถึงน. ผู้ที่ถูกใช้ให้ออกหน้าแทน.

พกจร

หมายถึงน. ประพฤติอย่างนกยาง คือ คนหน้าซื่อใจคดหรือหน้าเนื้อใจเสือ. (ส.).