ผลการค้นหา

ขี้เกลือ

หมายถึงน. คราบเหงื่อที่แห้งกรังจนขึ้นขาว.

เคยปาก

หมายถึงก. พูดอย่างนั้นเสมอ ๆ, พูดจนเป็นนิสัย.

แตกร้าว

หมายถึงก. บาดหมางหรือผิดใจกันจนติดต่อคบหากันอย่างเดิมไม่ได้.

ที่วัด

หมายถึง(กฎ) น. ที่ซึ่งตั้งวัดตลอดจนเขตของวัด.

บ่มนิสัย

หมายถึงก. อบรมให้มีการประพฤติปฏิบัติในทางที่ดีจนเป็นนิสัย.

ปลาหมอตายเพราะปาก

หมายถึง(สำ) น. คนที่พูดพล่อยจนได้รับอันตราย.

หัวสูง

หมายถึงว. มีรสนิยมสูงจนเกินตัว; (ปาก) เย่อหยิ่ง.

หูดับตับไหม้

หมายถึงว. ลักษณะเสียงที่ดังมากจนกลบเสียงอื่น.

อั้นตู้,อั้นอ้น

หมายถึงว. นิ่งอึ้ง, อํ้าอึ้ง, จนปัญญา, คิดไม่ออก.

แล่เนื้อเถือหนัง

หมายถึงก. บีบบังคับเอาทรัพย์สินจนอีกฝ่ายหนึ่งยากแค้น.

เปียกปอน

หมายถึงก. เปียกมาก เช่น ถูกสาดน้ำจนเปียกปอน.

พะวักพะวน

หมายถึงก. ห่วงเรื่องต่าง ๆ จนวุ่นวายใจ.