ผลการค้นหา

ลิ้นพัน

หมายถึงว. อาการที่พูดเร็วรัวจนจับความไม่ได้.

เบาเหวง,เบาโหวง

หมายถึง[-เหฺวง, -โหฺวง] ว. เบาจนเกือบไม่มีนํ้าหนัก.

ปั้วเปี้ย

หมายถึงว. อ่อนกำลังจนแทบจะทรงตัวไม่ได้.

พูดจนลิงหลับ

หมายถึง(ปาก) ก. พูดจนผู้ฟังเคลิบเคลิ้มไปตาม.

มันย่อง

หมายถึงว. มันจนมีน้ำมันเยิ้มหรือลอยเป็นฝาขึ้นมา.

แตกร้าว

หมายถึงก. บาดหมางหรือผิดใจกันจนติดต่อคบหากันอย่างเดิมไม่ได้.

ขี้เกลือ

หมายถึงน. คราบเหงื่อที่แห้งกรังจนขึ้นขาว.

เคยปาก

หมายถึงก. พูดอย่างนั้นเสมอ ๆ, พูดจนเป็นนิสัย.

ที่วัด

หมายถึง(กฎ) น. ที่ซึ่งตั้งวัดตลอดจนเขตของวัด.

บ่มนิสัย

หมายถึงก. อบรมให้มีการประพฤติปฏิบัติในทางที่ดีจนเป็นนิสัย.

ปลาหมอตายเพราะปาก

หมายถึง(สำ) น. คนที่พูดพล่อยจนได้รับอันตราย.

หัวสูง

หมายถึงว. มีรสนิยมสูงจนเกินตัว; (ปาก) เย่อหยิ่ง.