ผลการค้นหา

ก้อง

หมายถึงน. บรรณาการ ในคำว่า จิ้มก้อง. (จ.).

เงี่ย

หมายถึงก. เอียง, ตะแคง, ในคำว่า เงี่ยหู.

ดำ

หมายถึงก. มุดลง ในคำว่า ดำนํ้า.

แกว

หมายถึงน. เบาะแส, ระแคะระคาย, ในคำว่า รู้แกว.

ป้ำ

หมายถึงว. กล้าได้กล้าเสีย ในคำว่า ใจปํ้า.

เหรอ,เหรอะ

หมายถึง(ปาก) คำที่มีเสียงเพี้ยนมาจากคำว่า หรือ.

สำแดง

หมายถึงน. ของแสลงที่ทำให้โรคกำเริบ, สำแลง ก็ว่า, ใช้ในคำว่า ผิดสำแดง หรือ ผิดสำแลง.

สำแลง

หมายถึงน. ของแสลงที่ทำให้โรคกำเริบ, สำแดง ก็ว่า, ใช้ในคำว่า ผิดสำแลง หรือ ผิดสำแดง.

ปัน

หมายถึงก. แบ่ง เช่น ปันเป็นส่วน ๆ, แบ่งซื้อ ในคำว่า ขอปัน, แบ่งขาย ในคำว่า ปันให้.

ขจี

หมายถึง[ขะ-] ว. งามสดใส, ใช้ในคำว่า เขียวขจี. (ข. ขฺจี ว่า ดิบ, อ่อน).

กระเตอะ

หมายถึงว. จวนแก่ (ใช้แก่หมาก) ในคำว่า หมากกระเตอะ หรือ หมากหน้ากระเตอะ.

รุ่นกระทง

หมายถึงว. เพิ่งสอนขัน (ใช้แก่ไก่) ในคำว่า ไก่รุ่นกระทง, กำลังแตกเนื้อหนุ่ม.