ผลการค้นหา

เผลียง

หมายถึง[เผฺลียง] น. ฝน. (ข. เภฺลียง).

คัก,คั่ก,คั่ก ๆ

หมายถึงว. เสียงดังอย่างเสียงฝนตกหนัก; เสียงหัวเราะ.

ฝนห่าแก้ว

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ฝนลูกเห็บขนาดเล็ก เช่น ฝนห่าแก้วตกแล้วพ้นไป ฝนห่าใหญ่เทลงเทลง.

บังสาด

หมายถึงน. เพิงที่ต่อชายคาสำหรับกันฝนสาด, กันสาด ก็เรียก.

วรรษา

หมายถึง[วัดสา] น. พรรษา, ฤดูฝน; ปี. (ส.).

ขยาบ

หมายถึง[ขะหฺยาบ] น. เครื่องกันแดดและฝนที่เลื่อนเข้าออกจากประทุนเรือได้.

หลังคา

หมายถึงน. ส่วนเบื้องบนของเรือนเป็นต้น สำหรับบังแดดและฝน.

ซู่,ซู่,ซู่ ๆ

หมายถึงว. เสียงดังอย่างเสียงฝนตกมาก ๆ แต่ตกไม่นาน.

วรุณ

หมายถึงน. พระพิรุณ, เทวดาแห่งนํ้า, เทวดาแห่งฝน. (ส.).

นาปี

หมายถึงน. นาที่ทำในฤดูฝนซึ่งเป็นฤดูทำนา.

จำเพาะ

หมายถึงว. เฉพาะ, เจาะจง, เผอิญ, เช่น จำเพาะฝนมาตกเวลาจะออกจากบ้านจึงไปไม่ได้.

พลาหก

หมายถึง[พะลา-] น. เมฆ, ฝน. (ป., ส. วลาหก).