ค้นเจอ 1,264 รายการ

พรรษฤดู

หมายถึง[พันสะรึดู] น. หน้าฝน. (ส.).

เว้นแต่

หมายถึงสัน. นอกจาก, ยกเว้น, เช่น ฉันจะไป เว้นแต่ฝนตก.

จั้ก ๆ

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงฝนตกแรง.

ฝนตกอย่าเชื่อดาว

หมายถึง(สำ) ก. อย่าไว้วางใจใครหรืออะไรจนเกินไป, มักใช้เข้าคู่กับ มีเมียสาวอย่าเชื่อแม่ยาย ว่า ฝนตกอย่าเชื่อดาว มีเมียสาวอย่าเชื่อแม่ยาย.

โบกขรพรรษ

หมายถึง[-พัด] น. ฝนดุจนํ้าตกลงในใบบัว, ฝนชนิดนี้ กล่าวไว้ว่า ใครอยากจะให้เปียก ก็เปียก ถ้าไม่อยากให้เปียก ก็ไม่เปียก เหมือนนํ้าตกลงบนใบบัว. (ป. โปกฺขร ว่า ใบบัว + ส. วรฺษ ว่า ฝน).

ฝนตกขี้หมูไหล

หมายถึง(สำ) ก. พลอยเหลวไหลไปด้วยกัน, มักใช้เข้าคู่กับ คนจัญไรมาพบกัน ว่า ฝนตกขี้หมูไหล คนจัญไรมาพบกัน.

ปรอย ๆ

หมายถึง[ปฺรอย] ว. ที่ตกเป็นระยะ ๆ ไม่หนาเม็ด (ใช้แก่ฝนตก) เช่น ฝนตกปรอย ๆ.

กันสาด

หมายถึงน. เพิงที่ต่อชายคาสำหรับกันฝน, บังสาด ก็เรียก.

ตั้งเค้า

หมายถึงก. เริ่มแสดงท่าทีให้รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เช่น ฝนตั้งเค้า.

วุฐิ

หมายถึง[วุดถิ] น. ฝน. (ป. วุฏฺิ; ส. วฺฤษฺฏิ).

ฝนเทียม

หมายถึงน. ฝนที่เกิดจากกรรมวิธีทางวิทยาศาสตร์ เช่นโดยการโปรยนํ้าแข็งแห้งในอากาศ.

ห่า

หมายถึง(โบ) น. หน่วยวัดปริมาณน้ำฝนโดยกำหนดว่า ถ้าตกลงมาเต็มบาตรขนาดกลางที่ตั้งรองไว้กลางแจ้ง เรียกว่า น้ำฝนห่าหนึ่ง; โดยปริยายใช้กับสิ่งที่มาหรือตกลงมาเป็นจำนวนมาก เช่น ฝนตกลงมาห่าใหญ่, บางทีก็ใช้ว่า ห่าฝน เช่น ฝูงเครื่องบินทิ้งระเบิดถล่มข้าศึกเป็นห่าฝน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ