ผลการค้นหา

ผู้ต้องกักขัง

หมายถึง(กฎ) น. ผู้ที่ถูกกักขังตามหมายกักขังของศาล. (ดู กักขัง ประกอบ).

ผู้นำจับ

หมายถึง(กฎ) น. บุคคลผู้มิใช่พนักงานเจ้าหน้าที่ซึ่งนำความมาแจ้งต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ให้ทำการจับกุมผู้กระทำความผิด.

ผู้บุพการี

หมายถึงน. ผู้ที่ทำอุปการะมาก่อน ได้แก่ บิดา มารดา ปู่ ย่า ตา ยาย ทวด; (กฎ) ญาติทางสาโลหิตโดยตรงขึ้นไป ได้แก่ บิดามารดา ปู่ย่า ตายาย ทวด.

ผู้พิทักษ์

หมายถึง(กฎ) น. บุคคลซึ่งศาลมีคำสั่งตั้งให้เป็นผู้ปกครองดูแลคนเสมือนไร้ความสามารถ.

ผู้โฆษณา

หมายถึง(กฎ) น. บุคคลซึ่งรับผิดชอบในการผลิตสิ่งพิมพ์และจัดให้สิ่งพิมพ์นั้นแพร่หลายด้วยประการใด ๆ ไม่ว่าจะเป็นโดยการขาย เสนอขาย จ่ายแจก หรือเสนอจ่ายแจก และไม่ว่าการนั้นจะเป็นการให้เปล่าหรือไม่.

ผู้พิพากษา

หมายถึง(กฎ) น. ข้าราชการตุลาการผู้มีอำนาจและหน้าที่ในการพิจารณาพิพากษาอรรถคดี.

ผู้รับบุตรบุญธรรม

หมายถึง(กฎ) น. ผู้ที่ได้จดทะเบียนรับบุตรของบุคคลอื่นมาเป็นบุตรของตน.

โศจนียะ

หมายถึง[-จะ-] ว. อันน่าโศก, น่าเศร้าใจ. (ส.).

แม้ว่า

หมายถึงสัน. ผิว่า, หากว่า, เช่น แม้ว่าจะไปด้วย ก็ตามใจ.

ตกประหม่า

หมายถึงก. รู้สึกสะทกสะท้านพรั่นใจ.

ตันเหิม

หมายถึง(โบ; กลอน) ก. รื่นเริง, บันเทิงใจ.

ผู้บังคับบัญชา

หมายถึงน. ข้าราชการหรือพนักงานรัฐวิสาหกิจที่มีอำนาจปกครองดูแลผู้ใต้บังคับบัญชา.