ผลการค้นหา

เผชิญหน้า

หมายถึงก. เจอกันซึ่งหน้า (ใช้แก่ผู้ที่ไม่ชอบหน้ากัน).

ปริยรณ

หมายถึง[ปฺริยะรน] น. ผู้ชอบรบ. (ส.).

ตีรวน

หมายถึงก. แสดงกิริยาหรือวาจาชวนวิวาท, รวน ก็ว่า.

ป่องร่า

หมายถึง(โบ) น. อาการของคนคะนองไม่กลัวใคร ชวนวิวาทกับผู้อื่น. (ปรัดเล).

โย

หมายถึง(ปาก) ก. พูดแขวะ, พูดชวนวิวาท.

เจ้าถ้อยหมอความ

หมายถึงน. ผู้ที่ชอบเอากฎหมายมาอ้าง, ผู้มักใช้โวหารพลิกแพลงไปในทางกฎหมาย.

วางตัวเป็นกลาง

หมายถึงก. ไม่เข้าข้างใคร เช่น พี่น้องทะเลาะกัน เขาเลยต้องวางตัวเป็นกลาง.

ขัดเขมร

หมายถึงก. ถกเขมร เช่น ทะเลาะกูกำหมัดขัดเขมร. (ดึกดำบรรพ์).

วิญญูชน

หมายถึง(กฎ) น. บุคคลผู้รู้ผิดรู้ชอบตามปรกติ.

สัตบถ

หมายถึงน. ทางที่ถูก, คติที่ชอบ. (ส.).

สัมมาสติ

หมายถึงน. ความระลึกชอบ. (ป.).

ให้สัตยาบัน

หมายถึง(กฎ) ก. ให้ความเห็นชอบหรือรับรอง.