ผลการค้นหา

ผีทะเล

หมายถึง(ปาก) ว. เลวมาก เช่น คนผีทะเล.

ผีห่า

หมายถึง(ปาก) น. ผีจำพวกหนึ่งถือกันว่าทำให้เกิดโรคระบาดอย่างร้ายแรงเช่น อหิวาตกโรค กาฬโรค, เรียกโรคเช่นนั้นว่า โรคห่า.

มเหศักดิ์

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. เจ้าผีซึ่งเดิมเป็นเจ้าเมืองในถิ่นนั้น.

หน้าผี

หมายถึงน. หน้าตาอัปลักษณ์น่าเกลียดน่ากลัว.

ผีกระหัง

หมายถึงน. ผีชนิดหนึ่งที่ถือว่าเข้าสิงในตัวผู้ชาย เชื่อกันว่าเดิมเป็นผู้ชายที่เรียนวิชาอาคมแก่กล้าเข้าก็มีปีกมีหาง จะไปไหนก็ใช้กระด้งต่างปีก สากตำข้าวต่างขา สากกะเบือต่างหาง ชอบกินของโสโครก, คู่กับ ผีกระสือ ซึ่งเป็นผีผู้หญิง.

ผีโขมด

หมายถึงน. ผีชนิดหนึ่งในพวกผีกระสือหรือผีโพง เห็นเป็นแสงเรืองวาวในเวลากลางคืน ทำให้หลงผิดนึกว่ามีคนถือไฟหรือจุดไฟอยู่ข้างหน้า พอเข้าไปใกล้ก็หายไป. (ดู โขมด ๑).

ผีตายโหง

หมายถึงน. คนที่ตายผิดธรรมดาโดยอาการร้ายเช่นถูกฆ่าตาย ตกน้ำตาย.

ผีปอบ

หมายถึงน. ผีชนิดหนึ่งเชื่อกันว่าสิงอยู่ในตัวคน กินตับไตไส้พุงจนหมดแล้วออกไป คนนั้นก็ตาย.

ผีโพง

หมายถึงน. ผีชนิดหนึ่งกล่าวกันว่าชอบกินของสดคาว.

ผีดิบ

หมายถึงน. ผีที่ยังไม่ได้เผา.

สมิงพราย

หมายถึงน. เจ้าผี.

ธานินทร์

หมายถึง(กลอน) น. เมือง, เมืองใหญ่.